Adam Mickiewicz „Dziady cz. III” - bohaterowie. Charakterystyka

Adam Mickiewicz w III części swojego dramatu ukazał rozmaitych bohaterów, którzy musieli zmierzyć z bardzo trudną sytuacją niewoli.

Głównym i najważniejszym bohaterem jest Konrad, znany wcześniej jako Gustaw. Mężczyzna jest prawdziwym patriotą, który nie potrafi się pogodzić z rządami Rosjan i niekończącym się cierpieniem rodaków. Jego największym marzeniem jest udzielenie pomocy Polakom oraz pokonanie władz rosyjskich.

Konrad zwraca się do Boga z żądaniem mocy i siły, dzięki której mógłby pokonać wroga. Wierzy, iż byłby do tego zdolny, ujawnia się tutaj zbytnia pewność siebie, a także pycha. Nie wynika to jednak ze złej woli bohatera, on po prostu pragnie uratować Polskę. Jest gotowy nawet wystąpić przeciwko Bogu, jeśli to miałoby dać mu siłę do walki z caratem. Oczywiście Konrad jest chrześcijaninem, ale w sytuacji kryzysu dopada go bunt. Bohater charakteryzuje się postawą prometejską, chce zmienić świat na lepszy, buntuje się przeciwko wszystkiemu i wszystkim.

Ksiądz Piotr jest swoistym przeciwieństwem Konrada. Najbardziej widoczną jego cechą jest pokora. To właśnie dzięki niej mężczyzna zostaje wybrany spośród tłumu wiernych i dane jest mu poznanie przyszłości Polski. Bohater jest księdzem z prawdziwego powołania, chętnie i namiętnie spełnia swoją posługę. Każdego dnia udaje się do więzienia, aby wspierać duchowo więźniów. Udziela im rad i dodaje otuchy. Wiąże się to też z jego odwagą, mężczyzna nie bał się śmierci, chciał pomagać i współtworzyć nowy porządek, który miałby zapanować w wolnej Polsce.

Senator, czyli Nowosilcow to przedstawiciel caratu. Dla nas, czytelników jest to postać naprawdę negatywna. Zadaniem bohatera było utrzymywanie porządku w kraju i dopilnowanie, aby ludność nie buntowała się i nie walczyła z władzą. Nowosilcow jest dla nas symbolem zła nie tylko poprzez okrutne działania, wiemy także, iż jego dusza została opanowana przez diabły. Męki mężczyzny poznajemy poprzez jego sny. Nowosilcow źle traktuje niemal wszystkich ludzi, zadaje cierpienia Polakom, ale także swoim rodakom. Zależy mu jednak na opinii innych ludzi, lubi bywać na salonach, chwali się umiejętnością mówienia w języku francuskim.

Mickiewicz pokazuje również więźniów, polskich chłopców osadzonych w rosyjskim więzieniu. Marzą oni o wolnej Polsce, konspirują i nie poddają się, choć wiedzą, jakie mogą być tego konsekwencje. Taki postaciami są między innymi Jakub, Tomek oraz Feliks.