William Szekspir „Makbet” - problematyka utworu

„Makbet” to tragedia Williama Szekspira, która powstała około roku 1606. Akcja utworu toczy się w XI w. w czasie wojny szkocko–norweskiej. Tytułowy bohater był wiernym poddanym króla Dunkana i zasłużonym żołnierzem. Jednak ta pozycja mu nie wystarczała. Jego wielkie ambicje, rozbudzone przez przepowiednię wiedźm, miały poprowadzić go krwawym szlakiem, aż na królewski tron.

Głównym problemem poruszonym w „Makbecie” jest istota władzy. Dla tytułowego bohatera jest ona największym pragnieniem. Pokusa bycia najważniejszą postacią w państwie doprowadza do tego, że Makbet decyduje się na uśmiercenie dotychczasowego władcy. Po objęciu tronu zagłębia się on w coraz większym obłędzie. Jest gotów zrobić wszystko, byle utrzymać swą pozycję. Skoro już raz przekroczył granice moralne, łamanie ich stało się dla niego zupełnie normalne. Nie wahał się uśmiercać kolejnych osób, które mogły wydać krwawy sekret przejęcia przez niego władzy. Makbet stał się jej niewolnikiem, zatracił swoje człowieczeństwo, wyzbył się wszelkiej moralności.

Szekspir ukazuje także ambicję, która często może prowadzić do przekroczenia wszelkich granic. Zaspokojenie indywidualnych pragnień staje się dla jednostki głównym...