Juliusz Słowacki „Balladyna” - bohaterowie. Charakterystyka

Tytułową bohaterką dzieła Juliusza Słowackiego jest Balladyna. Tę kobietę o alabastrowej skórze, ciemnych włosach i czarnych oczach trudno uznać za bohaterkę pozytywną. Cechowały ją lenistwo i lekkomyślność. Nie przykładała się do domowych obowiązków, a czas najchętniej spędzała na schadzkach z Grabcem. Kiedy udała się wraz z Aliną na zbiór malin, to młodsza siostra pierwsza zapełniła swój koszyk. Skuszona perspektywą dostatniego i wspaniałego życia, Balladyna postanowiła uśmiercić siostrę i przypisać sobie jej zasługę. Po dokonaniu zbrodni początkowo dręczyły ją wyrzuty sumienia, jednak kobieta szybko się z nimi uporała i wróciła do domu z naczyniem pełnym owoców.

Od tego czasu główna bohaterka stała się osobą konsekwentną, oczyszczającą sobie drogę złymi uczynkami. Będąc już żoną Kirkora, Balladyna postanowiła odciąć się od przeszłości i wypędzić swą biologiczną matkę. Zmyśliła także historię o swym szlacheckim pochodzeniu, by zyskać jeszcze więcej splendoru. Do królewskiej korony prowadził ją krwawy szlak, pełen ludzkiego cierpienia. Postanowiła pozbyć się Kirkora, gdyż znalazła wsparcie w Fon Kostrynie. Następnie i jego wyeliminowała, ponieważ mógł zagrażać jej aspiracjom.

Kiedy Balladyna została już królową, postanowiła sprawować sprawiedliwe rządy. Właśnie wtedy, będąc owym nieznanym sprawcom, wymierzyła sobie należytą karę za swe wszystkie zbrodnie. Stała się więc swoją ofiarą.

Główna bohaterka dzieła Juliusza Słowackiego to postać tragiczna. Była uwikłana w konflikt między zasadami moralnymi a wielkim pragnieniem władzy, którym się odznaczała. Zupełnie zapomniała o zdrowym rozsądku i podporządkowała wszystko chęci bycia królową. Paradoksalnie, pragnąc sprawiedliwości, sama wymierzyła sobie karę.

Alina to młodsza siostra Balladyny i jej zupełne przeciwieństwo. Także była piękną kobietą, jednak jej uroda była odmienna niż u siostry. Miała jasne włosy, różową cerę i szafirowe oczy. Usposobienie Aliny było pozytywne. Kochała matkę i darzyła ją wielkim szacunkiem. Obiecywała jej nawet, że zabierze ją do zamku, gdy już wyjdzie za Kirkora. Podczas zbierania malin była radosna, podśpiewywała sobie i przyglądała się malinom przypominającym jej czerwień ust Kirkora. Nie chciała zwyciężyć za wszelką cenę, ponieważ widziała wiele piękna w życiu, jakie dotychczas prowadziła. Jednakże dzięki swojej pracowitości i cierpliwości pierwsza napełniła koszyk, za co została zamordowana przez Balladynę.

Kirkor był bogatym rycerzem, właścicielem wspaniałego zamku. Szukał żony, lecz nie wiedział, która z kandydatek będzie najwłaściwsza. Mądry starzec doradził mu, by wziął prostą kobietę z ludu. Kiedy bohater przybył do chaty Balladyny, jego uwagę przykuły dwie piękne dziewczyny. Postanowił, że poślubi jedną z nich, a w uszach nadal pobrzmiewały mu słowa, że prosta panna nigdy nie będzie knuła przeciw swemu mężowi.

Kirkor nie domyślał się, że Balladyna, chcąc zdobyć jego serce, posunęła się do strasznego czynu. Ufał jej i wierzył, że w końcu udało mu się odnaleźć wspaniałą kobietę, z którą będzie mógł dzielić swe szczęście. Bohater był wspaniałym rycerzem i podejmował wszelkie starania, by odzyskać koronę dla króla Popiela III. Chociaż lud widział w nim następcę tronu, on skromnie odsuwał się na bok. Został zamordowany przez małżonkę, o której miał niezwykle wysokie mniemanie. Przyczyną jego śmierci stało się pragnienie władzy Balladyny traktującej go jako środek do osiągnięcia swego celu.

Fon Kostryn był wywodzącym się z niemieckich książąt dowódcą warty na zamku Kirkora. Podobnie jak Alina i Balladyna, tak Kirkor i Fon Kostryn zestawieni są na zasadzie przeciwieństwa. Postać sługi Kirkora może budzić tylko negatywne odczucia. Jest on człowiekiem opętanym rządzą władzy, w czym przypomina nieco Balladynę. Nic dziwnego, że odnajduje w niej bratnią duszę i zostają kochankami. Jednakże kobieta okazuje się sprytniejsza od niemieckiego rycerza i, gdy ten zaczyna jej zagrażać, postanawia go wyeliminować.

Fon Kostryn gotów był zrobić wszystko, byle tylko wspiąć się jeszcze wyżej. To on podsłuchał rozmowę Balladyny z Pustelnikiem i był gotów wykorzystać tę informację, by utorować sobie drogę do władzy. Za nic miał także lojalność wobec swojego zwierzchnika i na życzenie Balladyny stanął do walki z jego armią.

Pustelnik w „Balladynie” utożsamia dobro i wielką mądrość. Tak naprawdę jest to król Popiel III, który ukrywa się w lesie w trosce o własne życie. Na tronie zasiadał krwawy Popiel IV – władca zdolny do najbardziej okrutnych czynów. Pustelnik udziela bohaterom cennych rad i przestróg, jednak nie robi tego w sposób bezpośredni i rozkazujący. Zawsze zostawia innym postaciom pole do działania i zachęca je, by same rozstrzygały wewnętrzne rozterki. To postać szlachetna i dobra, prawowity władca, wierzący w pozytywny obrót spraw. Pustelnik został zabity na rozkaz Balladyny, gdyż znał jej sekret.

Grabiec był wiejskim chłopem, synem zakrystiana – golibrody. Jest to postać humorystyczna i mocno ironiczna. Najbardziej ceni sobie dobre jedzenie i picie. Bardzo podoba mu się Balladyna, z którą wdał się w romans. Grabiec troszczył się głównie o rzeczy przyziemne, przyjmował także postawę błazna. Nie zastanawiał się specjalnie nad rzeczywistością, odnosząc się do niej ironicznie i z wielką rezerwą.

Filon to pasterz i śpiewak, którego największą inspiracją było kobiece piękno. Jest krytykowany przez Pustelnika za swoją pustą postawę i poszukiwanie nieznaczących ideałów. Mędrzec radził mu raczej, by przyjął postawę Kirkora – walczącego w imię państwa.

Wdowa była matką Aliny i Balladyny. Zamieszkiwała w ubogiej chacie, niedaleko zamku Kirkora. To kobieta mocno kochająca swoje córki. Wśród prostego ludu cieszyła się wielkim szacunkiem jako kobieta doskonale znająca się na ziołach i medycynie. Poważania nie znalazła jednak u ogarniętej szaleństwem Balladyny.

Goplana to wodna nimfa z jeziora Gopło. Jest istotą piękną i pełną życia. Zgubę przynosi jej miłość do Grabca, którego uratowała przed pewną śmiercią w wodach zmrożonego jeziora. Mężczyzna nie chciał związać się z dziwnym stworzeniem, gdyż był zakochany w Balladynie. To właśnie przez ten fakt, nimfa postanowiła poplątać losy wszystkich bohaterów.

Skierka i Chochlik to poddani Goplany. Pierwszy z nich jest pełen życia i zawsze gotów do pomocy, natomiast drugi nie grzeszy pracowitością i skrupulatnością. Obydwaj są bezwzględnie wierni swojej pani i dla niej gotowi są popełniać nawet złe uczynki.