Henryk Sienkiewicz „Quo vadis” - „Quo vadis” jako powieść historyczna

„Quo vadis” to powieść historyczna. Gatunek ten zakłada ukazanie nie tylko świata fikcyjnego, ale też konkretnej rzeczywistości historycznej. Obok postaci wymyślonych przez autora istnieją tu też bohaterowie historyczni, autentyczni.

Jest wiele dowodów na to, że dzieło Sienkiewicza można nazwać właśnie powieścią historyczną. Jednym z nich jest ukazanie przez artystę realnego miejsca, a mianowicie – miasta Rzym. Opisy imperium wskazują na oddanie rzeczywistej atmosfery tamtego miejsca i rzetelną znajomość jego specyfiki. Autor pokazuje budynki, pałace, wygląd domów i mieszkań. Dodatkowo, wydarzenia opisane w utworze miały miejsce w rzeczywistości. Pożar Rzymu, o którym pisał Sienkiewicz, zdarzył się naprawdę w roku 64 n.e., podobnie jak i inne opisywane zdarzenia – między innymi panowanie Nerona od roku 63 n.e., rzymskie walki z Armenią czy też śmierć cesarza (68 rok n.e.). Jak więc widać, obok fikcji literackiej występuje też tło historyczne, które w utworze jest najważniejsze.

Organizowanie igrzysk czy ogólne prześladowanie chrześcijan są faktem, nie wymysłem Sienkiewicza – wydarzyły się bowiem naprawdę. Także pojawienie się w powieści postaci autentycznych świadczy o tym, iż „Quo vadis” jest dziełem historycznym. Jeden z centralnych bohaterów książki, Neron, istniał naprawdę. Panował w Rzymie przez kilka lat. Był osobą specyficzną, zadufaną w sobie i zbyt próżną. Kochał siebie i własną twórczość. Historia ukazała go jako człowieka podłego i przebiegłego, został nawet oskarżony o zabójstwo matki i żony. Podobnie przedstawił go Sienkiewicz, prawdopodobnie więc korzystał z pewnych źródeł historycznych. Inną, równie ważną postacią, która żyła w tamtych czasach, był Petroniusz. Piastował on stanowisko osobistego doradcy cesarza. Zamieszany w spisek Tygellinusa, popełnił samobójstwo. Podobnie stało się w książce artysty. Do innych bohaterów historycznych należą również: Akte, Pizon, Pomponia, Seneka Młodszy i Wespazjan. Bardzo ważnymi postaciami ze względu na specyfikę powieści oraz wydarzenia historyczne są święty Paweł oraz święty Piotr. To właśnie oni towarzyszyli chrześcijanom w czasie rzeczywistych prześladowań, także w powieści pełnią funkcję opiekunów i mistrzów religijnych.

Podsumowując, „Quo vadis” bez wątpienia można nazwać powieścią historyczną. Ukazane wydarzenia miały miejsce w przeszłości, a występujący w utworze bohaterowie żyli naprawdę.