Mark Twain „Pamiętniki Adama i Ewy” - jeden dzień z życia Adama

Adam, główny bohater i narrattor pierwszej części „Pamiętników Adama i Ewy” Marka Twaina, prowadzi swoje notatki z perspektywy odkrywcy, z dziesiejszego punktu widzenia powiedzielibyśmy nawet – naukowca, spędza bowiem niemal całe dnie na podróżach po najodleglejszych zakątkach Raju, prowadząc obserwacje otaczających go istot i zjawisk. Pojawienie się Ewy zakłóca spokój i regularnośc prowadzonych przez niego badań, a w finale doprowadzi do całkowitego zburzenia dotychczasowego, ustalonego w momencie Stworzenia porządku.

Pod nieobecnośc Adama Ewa zrywa owoc z drzewa poznania dobra i zła, wprowadzając do beztroskiej Arkadii śmierć, w której widziała wybawienie dla odżywiających się roślinami sępów. Mężczyzna postanowił wcześniej udać się w ustronie, by tam odpocząc od stale nowych pomysłów i pytań swojej towarzyszki, przeczuwając być może jej zamiary, ale nie potrafiąc lub nie chcąc stanąc im na drodze. W jego obojętności można dopatrywać się własnej, skrywanej ciekawości w kwestii skutków sprzeciwienia się zakazowi Boga, zabrakło mu jednak odwagi na jej wyartykułowanie i podjęcie owego kroku. Przemianę Raju w krainę okrucieństwa i śmierci przyjął jednak ze sporym spokojem, nie komentując jej...