Ferenc Molnar „Chłopcy z Placu Broni” - opracowanie, problematyka powieści

Powieść Ferenca Molnara pt.: „Chłopcy z Placu Broni” opowiada o losach grupy chłopców mieszkających w Budapeszcie na Węgrzech. Akcja rozgrywa się głównie na tytułowym Placu Broni, również w szkole, do której chłopcy uczęszczają, w Ogrodzie Botanicznym i w mieszkaniu jednego z chłopców, Nemeczka. Czas akcji to marzec roku 1889. Bohaterowie dzielą się na dwa wrogie wobec siebie obozy – do obozu Placu Broni należą: Jonasz Boka (przywódca), Ernest Nemeczek, Czele, Czokanosz, Kolnay, Barabasz, Deżo Gereb, Weiss, Rychter. Do obozu ich przeciwników – chłopców z Ogrodu Botanicznego, tak zwanych „Czerwonych Koszul” – należą: Feri Acz (przywódca), bracia Pastorowie, Sebenicz, Wendauer.

Książka opowiada o wartościach nieustannie obecnych w życiu jej bohaterów. Największą z tych wartości jest dla nich Plac – symbol małej ojczyzny, miejsce szczególne. Tam chłopcy czują się wolni, niezależni od dorosłych, tam też przychodzą bawić się; właśnie tego Placu gotowi są bronić ze wszystkich sił. Akcja powieści nabiera szybkiego tempa w momencie, w którym pojawia się zagrożenie – wrogowie (grupa chłopców z Ogrodu Botanicznego, „Czerwonych Koszul”) postanawiają zająć Plac.

Powieść Molnara posiada pewien szczególny wymiar tragizmu. Przedstawiony w niej najmłodszy z chłopców, Nemeczek, oddaje życie w obronie Placu przed „Czerwonymi Koszulami”. Jego ofiara – zbyt wygórowana i przesadzona – okazuje się daremna, ponieważ okazuje się, że Plac i tak ma zostać zagospodarowany przez dorosłych. Reakcja jego kolegów na śmierć wydaje się typowa dla młodych chłopców – większość z nich szybko zapomina o przeżytym bólu, tylko nieliczni pod jego wpływem bardzo szybko dorośleją.

„Chłopcy z Placu Broni” to powieść mówiąca o takich wartościach jak przyjaźń, patriotyzm, przywiązanie do ojczyzny, bohaterstwo, odwaga. Porusza więc ona problemy uniwersalne i mówi o ponadczasowych wartościach, które powinny być obecne w życiu każdego człowieka. Przedstawione w niej sylwetki bohaterów są godne naśladowania – nawet zdrajca Deżo Gereb nie jest postacią całkowicie negatywną i z całą pewnością zasługuje na drugą szansę.