Adam Mickiewicz „Sonety Krymskie” - „Bajdary” - interpretacja i analiza sonetu

Sonet Adama Mickiewicza pt.: „Bajdary” został opatrzony następującym przypisem: „Piękna dolina, przez którą zwykle wjeżdża się na brzeg południowy Krymu.” Jak więc widzimy, poeta kontynuuje swoją podróż, a kolejne miejsca stają się dla niego inspiracją i dodają mu weny.

Wiersz ten zbudowany jest jak klasyczny sonet. Dwie strofy liczące po cztery wersy i kolejne dwie zawierające po trzy. Każdy wers składa się z trzynastu sylab, a rymy pojawiające się w utworze są najpierw okalające (abba), a w dwóch ostatnich strofach aba cbc. Imponująca jest warstwa stylistyczna tego utworu: liczne epitety tworzą malowniczy nastrój, rozbudowane porównania i metafory nadają tekstowi wielowymiarowości.

W pierwszej strofie podmiot liryczny opisuje swoją podróż przez wspaniałą dolinę. Pragnie odurzyć się tym krajobrazem, wprawić swój umysł w stan niepamięci o tym, co zostało tam, skąd przyjechał. Jego przejażdżka to starcie z rumakiem, który nie chce słuchać poleceń jeźdźca. To także walka z samym sobą. Kiedy zaczyna zapadać zmrok, traci on kontrolę nad swoją wizją, a w jego oczach zaczynają pojawiać się obrazy, jakich tak bardzo chciał uniknąć.

Dwie ostatnie strofy to dynamiczny opis ucieczki od rzeczywistości. Podmiot liryczny skacze w morskie łona, pragnie pogrążyć swoje myśli w niepamięci. Natura zasnęła, nic nie może odciągnąć jego umysłu od roztrząsania wewnętrznych problemów. Dlatego sam pragnie wskoczyć w otchłań, gdzie będzie mógł zaznać spokoju. Widoczne jest tutaj nawiązanie do utworu „Żegluga”, w którym poeta przedstawia ulgę, jaką przynosi umysłowi działanie. Tutaj sam rzuca się w „morskie łona”, by odczuć ulgę.

„Bajdary” to wyznanie podróżnika, w którym podmiot liryczny pragnie uciec od dręczących go myśli. Czyni to poprzez podziwianie kolejnych krajobrazów. Wszystko wymyka się jednak spod kontroli, rumak przestaje słuchać rozkazów, a piękne widoki zostają zakryte płaszczem mroku. Wtedy wydaje się on rzucać w morze, by fale zagłuszyły jego myśli. To kolejna próba ucieczki od politycznej sytuacji, w jakiej znalazła się Polska. Jednak ponownie echo tych wydarzeń okazuje się na tyle potężne, że ciężko jest się od nich odseparować.