Tadeusz Różewicz „Lament” - interpretacja i analiza wiersza

Wiersz „Lament” Tadeusza Różewicza rozpoczyna się zwrotem do kapłanów, artystów, nauczycieli, sędziów itd. Ostatnią wymienioną osobą jest ojciec określany zaimkiem „mój”. O jakiego ojca chodzi? Może to być ojciec biologiczny, rzeczywisty, który jest autorytetem dal dziecka. Zwrot „mój ojcze” może również oznaczać Boga-Ojca. Wprowadzałoby to wówczas elementy modlitwy do wiersza. Może być to więc nieśmiały krok w kierunku próby odnalezienia w swoim życiu elementów metafizycznych. Wszystkich wymienionych adresatów pozornie nic nie łączy – nic poza normalnością pracy jaką wykonują. Kapłan, artysta, nauczyciel, szewc, lekarz to wszystko są zawody ludzi, którzy mają za zadanie służyć bliźnim.

Podmiot liryczny przestrzega przed pochopną oceną, którą starsi mogą wydać o nim. Mówi, że nie jest młody, choć jego wygląd świadczy co innego. Ma smukłe ciało, białą szyję, otwarte czoło, krok elastyczny. Widocznie wiek ciała nie jest równoznaczny z wiekiem duszy. Materia starzeje się w innym tempie, nie zawsze szybciej. Są zdarzenia, które sprawiają, że człowiek dorasta gwałtowniej. Ani kruchość, ani prostota, ani niewinność –...