Postawa Judyma - Czy „Judymowie” są dziś potrzebni? - Stefan Żeromski „Ludzie bezdomni”

Główny bohater powieści Stefana Żeromskiego jest młodym lekarzem. Tomasza Judyma cechują przede wszystkim bezinteresowność w niesieniu pomocy, szlachetność, kompetencja w swoim zawodzie i empatia dla najuboższych. Judym pragnął poprawić warunki życia robotników i nędzarzy, dla tej idei poświęcił nawet swoje szczęście osobiste. 

Uważam, że Judymowie są dziś bardzo potrzebni. W XXI wieku świat szybko postępuje naprzód, jednak wielu ludzi za nim nie nadąża. Bezrobocie, bieda, ciężkie warunki życia- to codzienność bardzo wielu ludzi. Ciągłe wojny, klęski żywiołowe i głód zamieniają życie ludzi w prawdziwe piekło. Wtedy potrzebny jest ktoś, kto tak jak Judym będzie bezinteresownie niósł pomoc i dobre słowo, kto pochyli się nad człowiekiem potrzebującym pomocy. 

W dzisiejszych czasach trudno o pomoc, za którą nie kryje się chęć zysku lub czyjeś prywatne interesy. Ludzi wykorzystują często tragedię innych, aby sami wzbogacić się lub wypromować. Tomasz Judym pomagając najbiedniejszym naraził się na wykluczenie ze środowiska warszawskich lekarzy, popadł w konflikt z właścicielami sanatorium w Cisach, stracił miłość Joanny Podborskiej. Poświęcił więc bardzo wiele, aby pomóc choćby kilku ludziom i nie pragnął nic w zamian.

Wydaje mi się, że dziś można także można odnaleźć współczesnych Judymów. Są nimi wszyscy wolontariusze różnych organizacji, którzy poświęcają swój zapał i czas, aby bezinteresownie pomagać innym. Na uwagę zasługują także księża, lekarze czy wolontariusze działający w krajach Trzeciego Świata i terenach ogarniętych wojną. Nie zrażają ich złe warunki życia, grożące im niebezpieczeństwo, brak wynagrodzenia. Często ludzi Ci pozostają anonimowi, nie chwalą się swoimi sukcesami. Skupiają się jedynie na konkretnej, długofalowej pomocy potrzebującym. Uważam, że tacy ludzie, współcześni Judymowie, zasługują na nasz ogromny podziw i uznanie.