Kazimierz Brandys - biografia, życiorys

Kazimierz Brandys urodził się 27 października 1916 roku w Łodzi. Pochodził z inteligenckiej rodziny o żydowskich korzeniach.

Mężczyzna wykazywał zainteresowanie zarówno literaturą jak i polityką. Ukończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim. W roku 1946 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej, gdzie jednoczyli się ludzie szukający sprawiedliwości nawet dla najniższych społecznie klas. Następnie został członkiem Polskiej Zjednoczonej Patrii Robotniczej, największej komunistycznej organizacji w Polsce. W 1956 objął stanowisko rzecznika odnowy i moralnego oczyszczenia w rządzie. Chodziło o oczyszczenie partii i jej członków, aby mogli oni odzyskać swoje dobre imię i kontynuować podjętą działalność. Jednak poglądy Brandysa stopniowo zaczęły ulegać zmianie, kiedy w partii zaobserwował haniebne zachowania. Przede wszystkim nie zgadzał się z prześladowaniem i represjami, jakie spotkały Leszka Kołakowskiego. Ta sytuacja stała się główną przyczyną opuszczenia przez Brandysa partii w roku 1966. Poeta nie pozostał jednak obojętny na sprawy polityczne i społeczne. Podpisał „Memoriał 101”, protestując przeciwko zaplanowanym zmianom w Konstytucji Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej.

Równie zaangażowany był w swoją druga pasję, a mianowicie literaturę. Debiutował jako młody mężczyzna na łamach miesięcznika „Kuźnia młodych”. Pokazał wówczas swój talent pisarki jako krytyk teatralny. W roku 1945 wstąpił do grupy redakcyjnej czasopisma „Kuźnica” i pracował tam do 1950. W latach pięćdziesiątych objął stanowisko jednego z redaktorów tygodnika „Nowa Kultura”. Należał także do organizacji drugoobiegowej wydającej gazetę „Zapis”. ( byli to zwolennicy demokracji). W latach 1970-1971 prowadził wykłady na Sorbonie dotyczące literatury słowiańskiej. 1978 roku został członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Do jego największych dzieł należą między innymi : „Matka Królów”, „Drewniany koń”, „Samson”, „Romantyczność” oraz „Sposób bycia”. Brandys pisał także scenariusze filmowe i tu warto wymienić „Jak być kochaną” oraz „Spokojne lata”.

Kazimierz Brandys prywatnie związany był z tłumaczką, Marią Zenowicz. Pisarz zmarł 11 marca 2000 roku w Paryżu. Jako ostatni z Polaków został pochowany na cmentarzu Pere Lachaise w Paryżu.