Antoni Czechow - biografia, życiorys

Nad Morzem Azowskim w Taganrogu, dnia 29 stycznia 1860 roku, urodził się Anton Pawłowicz Czechow. Jego rodzina była uboga. Zajmowała się kupiectwem. Dramaturg ukończył lokalną szkołę z bardzo dobrymi wynikami. Rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie Moskiewskim. Zarówno w czasie studiów, jak i po rozpoczęciu praktyki lekarskiej Czechow publikował swoje utwory. Było to dodatkowe źródło finansowania jego pobytu w Moskwie.

W roku 1883 ukazała się „Śmierć urzędnika”, a rok później „Kameleon”. Oba utwory przyniosły mu uznanie. Początkowo wielki dziś dramaturg, miał problem z wystawianiem swoich dzieł na deskach teatru. Jego sztuki były trudne, niezrozumiałe, wymagającego wysiłku intelektualnego, przed którym elity przestępujące teatralny próg się broniły. Nie znaczy to, że Czechow nie pisał i nie publikował. Jego utwory ukazywały się czasem kilka razy do roku. Był świetnym nowelistą. Przykładami utworów, które odniosły ogromny sukces, mogą być: „Wielki step”, „Nudna historia”, „Sala nr 6”, „Kochankowie” czy „Kobieta z psem”. Często podpisywał nowele pseudonimem Antoszka Czechnot.

Prawdziwą, wielką i szczerą miłością Czechowa był teatr. Od dziecka czuł, że należy do tego miejsca. Jako mały chłopiec próbował zakradać się na spektakle, później pisał o życiu artystycznym i aktorach, którzy grali na scenie. Niestety jego pierwsza sztuka „Mewa” okazała się porażką. Problem tkwił w jej zawiłości i trudnej recepcji. Szybko została zdjęta z afiszów. Nie wiadomo, jak potoczyłaby się kariera dramaturgiczna Antona, gdyby nie spotkał na swojej drodze Konstantego Stanisławskiego. To właśnie z jego pomocą, łącząc siły, pisarz tworzył dzieła, które wystawiane są do dnia dzisiejszego na deskach teatrów całego świata. Na zamówienie Stanisławskiego Czechow napisał między innymi „Wiśniowy sad”, „Trzy siostry” oraz „Wujaszka Wanię”. Od tego momentu kariera dramaturgiczna Antona Pawłowicza rozkwitała. Duet rozpropagował naturalizm na scenie. Autor chciał, aby aktorzy grali jak najswobodniej, bez udawanej gry. Był to klucz do sukcesu spektaklu.

Czechow znalazł nawet sponsora (albo raczej on znalazł jego), który własnym nakładem drukował jego dzieła. Mało tego, wystawiał je w Londynie i Francji. Owym miłośnikiem Czechowowskich dramatów był A.S. Suworin. To dzięki niemu pisarz mógł podróżować po Europie i cieszyć się popularnością swoich dzieł na Zachodzie.

Anton Pawłowicz Czechow zmarł 15 lipca 1904 roku. Przyczyną zgonu była gruźlica, wręcz wyniszczyła organizm artysty.