Bolesław Prus „Lalka” - charakterystyka Juliana Ochockiego

Julian Ochocki to jeden z bohaterów powieści Bolesława Prusa pt.: „Lalka”. Dwudziestoośmioletni, inteligentny mężczyzna pochodził z rodziny arystokratycznej - był kuzynem Tomasza i Izabeli Łęckich. Bohater odznaczał się nietypowym wyglądem, który sugerować mógł pewne cechy jego charakteru: „Młody człowiek nie dosięgną jeszcze lat trzydziestu i rzeczywiście odznaczał się niezwykłą fizjonomią. Zdawało się, że ma rysy Napoleona Pierwszego, przysłonięte jakimś obłokiem marzycielstwa”.
 
Julian był przedstawicielem najmłodszego pokolenia idealistów. Ukończył studia przyrodnicze oraz mechaniczne. Najważniejsza dla niego była nauka oraz jego pasja i temu poświęcał się bez reszty. Marzył o skonstruowaniu latającej maszyny, która zapewniłaby mu nieprzemijającą sławę. Nie dbał o dobra materialne, ani towarzystwo kobiet. Z własnego wyboru skazał się na samotność: „Co mnie żeniaczka, kobiety, a nawet mikroskopy, stosy i lampy elektryczne? Oszaleję albo… przypnę ludzkości skrzydła”.

Ochocki cierpiał, bo w kraju nie znajdował poparcia dla swojej twórczości naukowej i nie miał warunków do pracy. Przeprowadził się do Paryża, gdzie pracował u profesora Geista. Nadzieja na spełnienie marzeń pojawiła się dla Juliana w momencie, kiedy Stanisław Wokulski zapisał mu w testamencie poważną sumę pieniędzy. Zaplecze finansowe mogło w przyszłości umożliwić młodemu entuzjaście nauki i techniki wprowadzić swoje plany w życie.

Julian otwarcie krytykował arystokrację. Mimo iż sam był z nią związany, postrzegał tę klasę jako pasożytniczą, wyniosłą i oceniającą ludzi jedynie na podstawie pochodzenia i sławy. Uważał, że ludzie z wyższych sfer spowalniają naukę i rozwój społeczeństwa.

Chwilowo oczarowany wdziękami Izabeli, szybko się opamiętał i dostrzegł jej próżność oraz umysłową miernotę, podobną tej, jaką dostrzegał u wszystkich przedstawicieli wyższych sfer społecznych.

Julian budzi sympatię zarówno Wokulskiego, jak i czytelników powieści „Lalka”. Rozsądny i dążący do celu młodzieniec, daje nadzieję na lepszą przyszłość kraju oraz rozwój nauki, która będzie pożyteczna dla wszystkich.