Olga Tokarczuk „Prawiek i inne czasy” - recenzja książki

Mity nie muszą kojarzyć się wyłącznie ze starożytnością. Gdyby tak połączyć mityczne wątki, postacie i motywy z towarzyszącymi współczesnemu człowiekowi smutkami i radościami? Olga Tokarczuk to potrafi. Pisarka swobodnie porusza się w mitologicznej tematyce, a jednocześnie nieobce są jej rozterki człowieka żyjącego w świecie mass mediów.

„Prawiek i inne czasy”, wydany w 1996 roku został oceniony jako największe osiągnięcie pisarki, której proza jest chętnie czytana, komentowana i doceniana prestiżowymi nagrodami literackimi.  Tytułowy Prawiek to wioska osadzona „w środku wszechświata”, na środku Polski, a dokładniej: gdzieś w okolicach Kielc. Jednak w miejscu, w którym rozgrywają się wydarzenia, czas biegnie inaczej, według rytmu ustalonego przez prawa natury. Prawiek jest swoistym mikrokosmosem, niemalże – metaforą wszechświata. Należy zwrócić uwagę na fakt, że wieś ta jest odcięta od świata – wejścia do jej granic, strzegą aniołowie. Dalej jest tylko świat nierzeczywisty, baśniowy… Jednak czasem postacie z owego niewidzialnego świata przenikają do wioski i współistnieją z bohaterami, dodając symboliki i tajemniczości powieści. Obok dwóch światów: rzeczywistego i niewidzialnego, pisarka wprowadza trzeci wymiar – w powieści występują liczne odwołania do Boga. Stwórca w Prawieku losami ludzkimi szarfuje niczym gracz starający się wygrać rozgrywkę. Tokarczuk, tworząc własną miejscowość, osadza w niej konkretne postaci uwikłane w rzeczywiste problemy. Dzięki tej technice, Tokarczuk tworzy własny mit, który stanowi zamkniętą i doskonałą całość.

Do przeczytania tej książki Tokarczuk najbardziej zachęcają liczne nagrody, które zostały przyznane pisarce. „Prawiek i inne czasy” nagrodzono Paszportem Polityki, nominacją do Nike oraz Nagrodą Fundacji im. Kościelskich. Ponadto to właśnie tej książce pisarka zawdzięcza światowy rozgłos. Powieść ta została napisana bardzo przystępnym językiem, a wykorzystane w niej symbole i motywy są znane współczesnemu czytelnikowi. Sprawia to, że „Prawiek i inne czasy” – chociaż to powieść egzystencjalna, skłania do refleksji nad życiem – jest łatwa i bardzo przyjemna w odbiorze.