Dom jako ojczyzna - Dom jako miejsce kształtowania osobowości. Rozwiń temat

Dom, a ściślej rzecz ujmując rodzina, jest podstawową komórką społeczną niezbędną do prawidłowego rozwoju każdej jednostki. To tutaj uczymy się wszelkich podstawowych umiejętności potrzebnych do samodzielnego funkcjonowania – jak chodzenie, mówienie itd. Rodzina jest jednak również źródłem wiedzy o wiele szerszej, dotyczącej współżycia z innymi ludźmi i współtworzenia z nimi zgodnego społeczeństwa.

To właśnie w domu każdy z nas uczy się, jakie prawa i jakie obowiązki czekają na niego w kontakcie z innymi ludźmi. Każda rodzina jest zbiorem indywidualności, osób kierujących się w życiu własnymi poglądami, dlatego to właśnie tutaj mamy okazję nauczyć się szacunku dla odmiennego zdania, który według mnie jest bardzo istotnym elementem każdego dobrze funkcjonującego społeczeństwa. W domu prowadzimy swoje pierwsze spory i rozwiązujemy pierwsze konflikty, podobnie rzecz powinna się mieć również na większą skalę – w kontekście ojczyzny. Nasi rodacy powinni być dla nas jak członkowie rodziny, wobec czego oczywiście nie musimy zawsze w pełni zgadzać się z racjami innych, jednak ich konfrontacja z własnymi poglądami powinna mieć na celu konstruktywną dyskusję, która będzie nas prowadzić ku stałemu rozwojowi.

Szczególnie nośną jest metafora domu jako małej ojczyzny w przypadku, gdy jest on tworzony przez międzypokoleniową wspólnotę – dziadków, rodziców i dzieci. Przypomina wtedy pełne społeczeństwo, które powinno składać się z osób starszych, posiadających autorytet ze względu na swoje ogromne doświadczenie i wiedzę, z osób w sile wieku, pracujących dla stałego rozwoju całej społeczności, a także z młodzieży, która czerpie wiedzę od osób starszych i w przyszłości wykorzysta ją, by kontynuować dzieło przodków i stale je ulepszać.

Podobnie jak w prawdziwym domu, tak i w ojczyźnie myślą przewodnią wszystkich jej mieszkańców powinno być wspólne dobro. Żaden naród nie może funkcjonować prawidłowo w sytuacji, gdy jego członkowie czują się odpowiedzialni jedynie za siebie samych i pozostają zainteresowani jedynie własnym, indywidualnym sukcesem. Na rozwój ojczyzny musimy pracować wspólnie, każdy wedle swoich zdolności i predyspozycji tak, jak każdy z nas stara się spożytkować swoje pomysły i środki na to, by w jego domu żyło się jak najlepiej.

Każdy dom potrzebuje głowy rodziny, osoby, która weźmie na siebie odpowiedzialność za jej najważniejsze sprawy i odpowiednie funkcjonowanie. Tak samo ojczyzna potrzebuje człowieka, który stanie na jej czele, przejmując rolę jej ojca. W historii naszego kraju na tym miejscu znalazło się wiele osób, które nie potrafiły podołać tak trudnemu zadaniu, z drugiej strony – możemy się jednak poszczycić kilkoma wspaniałymi mężami stanu, którzy opiekowali się ojczyzną jak rodziną – do tego grona możemy zaliczyć np. króla Kazimierza Wielkiego czy marszałka Piłsudskiego.

Dom jest w końcu także i miejscem, do którego każdy z nas tęskni w czasie podróży i chętnie wraca zawsze, gdy tylko nadarzy się po temu okazja. Ojczyzna jest właśnie takim domem dla każdego Polaka, powinniśmy więc pielęgnować ją i dbać o to, aby każdy powrót członka naszej wielkiej rodziny był ogromną radością, aby każdy z nas czuł, że tutaj właśnie jest u siebie.