Edward Stachura „Życie to nie teatr”, „Prośba” Rafała Wojaczka - interpretacja i analiza porównawcza

Biografie Edwarda Stachury i Rafała Wojaczka mają wiele punktów wspólnych. Są oni poetami, którzy tworzyli w powojennej Polsce. Obraz Edwarda Stachury, który pozostał w pamięci społeczeństwa, to poeta wyklęty, buntownik i komiwojażer, który podróżował z gitarą. Rafał Wojaczek w nurt historii literatury wpisał się jako skandalista, zmagający się z alkoholizmem i chorobą psychiczną. Poeci ci podejmowali liczne próby samobójcze. Niestety zakończyły się one powodzeniem – Rafał Wojaczek zmarł tragicznie w 1971 roku, a Edward Stachura w 1979 roku.

Wiersz „Życie to nie teatr” Edwarda Stachury jest oparty na odwiecznej metaforze porównującej życie ludzkie do teatralnej sceny. W utworze zostają skontrastowane postawy dwóch osób, które toczą ze sobą spór. Osoba, która wypowiada się jako pierwsza, jest przekonana, że „(...) życie to jest tylko kolorowa maskarada. Wszystko to zabawa, wszystko to jest jedna gra”. Traktuje ona życie niby wymierzone na teatralną scenę, ciągle udaje kogoś innego, nigdy nie ukazuje swoich prawdziwych uczuć. W ten sposób żyje w niemal we własnym świecie, odizolowanym od „przeciętnej” rzeczywistości, wśród...