Bohater-narrator „Innego świata” Gustawa Herlinga-Grudzińskiego – omów temat

Inny świat Gustawa Herlinga-Grudzińskiego jest jednym z wstrząsających dokumentów wynaturzeń drugiej wojny światowej. To dowód ludzkiego bestialstwa, okrucieństwa i rozbudzenia w jego naturze najgorszych instynktów. 

Główny bohater, będący zarazem narratorem utworu, jest całkowicie utożsamiony z autorem, który wszystkie opisane wydarzenia przeżył i był ich świadkiem, podzielając los współwięźniów w łagrze rosyjskim. Obok własnej egzystencji w obozie narrator opisuje również historie innych skazańców, które zostały mu przez nich opowiedziane.

Z relacji Gustawa można poznać wszystkie mechanizmy upodlenia ludzi, które Rosjanie stosowali na więźniach obozu. Głównym zadaniem uwięzionych była nadludzka praca, która musieli wykonywać w nieludzkich warunkach, dla zysku ciemiężcy. Wypracowywanie ponad stuprocentowej normy dziennej było powolną śmiercią dla ciała. Narrator przybliża szczegóły tego niewolnictwa. Obok potwornego wysiłku, w zimę dodatkowo obciążonego niską temperaturą i śniegiem, elementem wykańczającym ludzi był niewyobrażalny i wszechobecny głód.

Problem głodu narrator opisuje szeroko. Mikroskopijne racje żywieniowe dla tak ciężko pracujących fizycznie, oznaczały całkowitą eksploatację ciała, ale i umysłu. Z głodu przychodziła śmierć, ale i choroby wywołane brakiem potrzebnych do życia składników odżywczych. Głód był również przyczyną najgorszego upadku moralnego w obozie. Według narratora z głodu więźniowie byli w stanie zrobić wszystko. Ten obszar życia obozowego związanego z chorobami, śmiercią i głodem narrator opisał niezwykle precyzyjnie, sugestywnie, z dużym realizmem.

Pomimo upadku człowieka w rosyjskich łagrach, narrator przekonuje, że nie można całkowicie i każdego człowieka zredukować do czystego biologizmu. Przykłady niektórych więźniów, którzy ocalili resztki takich wartości jak miłość, przyjaźń, altruizm świadczą o tym, że doświadczenie tak ogromnego zła nie jest  w stanie zniszczyć wszystkiego. 

Autor-narrator w swym dziele z wielką dokładnością i realizmem ukazał ten inny świat, w którym jemu i innym skazańcom przyszło żyć. To niezwykły, jeden z najwybitniejszych dokumentów naszych czasów, gdzie Grudziński jako świadek i  uczestnik ujawnił szczegóły tragicznej prawdy o sowieckim systemie totalitarnym.