Homer „Iliada” - opracowanie utworu

Powstanie „Iliady” datowane jest na VIII lub VII wiek p.n.e. Utwór jest najstarszym zabytkiem literatury europejskiej. Tytuł pochodzi od antycznej nazwy Troi - Ilionu. „Iliada” jest eposem heroicznym i pisana jest dialektem jońskim.

Czas akcji obejmuje 49 dni z ostatniego roku wojny trojańskiej. Osią utworu jest spór pomiędzy naczelnym wodzem greckim - Agamemnonem a Achillesem- największym greckim wojownikiem. Agamemnon, zmuszony oddać jedną ze swych branek, Chryzeidę, zabiera Achillesowi jego brankę. Godzi to w dumę Achillesa, który odsuwa się od walki i prosi o zemstę swą matkę boginię Tetydę.

Tetyda udaje się do Zeusa, który wysłuchuje jej prośby i zsyła na Agamemnona podstępny sen. Wodzowi śni się, że powinien udać się z żołnierzami na oblężenie Troi, ponieważ jej upadek jest bliski. Agamemnon kieruje swe wojska w stronę Troi, oblężenie trwa jednak 9 lat.

Większą część eposu zajmują opisy scen batalistycznych i pojedynków. Na największą uwagę zasługuje pojedynek pomiędzy Parysem a Menelaosem. Parys jest Trojaninem, który porwał żonę Menelaosa, piękną Helenę. To właśnie z tego powodu wybuchła wojna trojańska. Początkowo Parys tchórzy, ponieważ wie, że Menelaos jest doświadczonym wojownikiem.  Po chwili wahania podejmuje jednak walkę, w której przegrywa. Przed śmiercią ratuje go Afrodyta, która sprawia, że Parys znika z pola bitwy. Kolejne bitwy nie przynoszą rozstrzygnięcia konfliktu.

Grekom bardzo brakuje pomocy i wsparcia Achillesa, który obrażony nie chce walczyć. Zmienia zdanie dopiero, kiedy z rąk Hektora, brata Parysa, ginie Patrokles - jego ukochany przyjaciel. Rozwścieczony Achilles poprzysięga zemstę i wyzywa na pojedynek Hektora. Książę Troi przegrywa pojedynek i ginie, a Achilles bezcześci jego ciało przywiązując je do rydwanu i ciągnąc za sobą. Pomimo ogromnych próśb samych Greków, nie chce oddać ciała Hektora Priamowi - królowi Troi. Dopiero kiedy zrozpaczony Priam w stroju żebraka przedziera się do obozu Greków i prosi Achillesa o ciało syna, wojownik wzrusza się i wydaje mu ciało Hektora. Na czas pogrzebu wojska ogłaszają rozejm. Troja zostaje zdobyta przez Greków niedługo później. Wszystko dzięki podstępowi Odyseusza, który wprowadził na teren Troi greckie wojska ukryte w ogromnym koniu. Grecy zostawili konia pod bramą miasta a sami udawali, że poddają się i opuszczają Troję. Trojanie byli przekonani, że koń miał być darem Greków w uznaniu dla ich chęci walki. Po wpuszczeniu konia za bramy miasta greccy żołnierze doszczętnie spalili Troję.

„Iliada” jest eposem, którego ton jest podniosły i heroiczny. Homer opisuje dwa światy - ludzki i boski, które wzajemnie się przenikają. „Iliada” jest niewyczerpanym źródłem toposów, archetypów oraz symboli.