Władysław Reymont „Chłopi” - charakterystyka Agaty

Władysław Stanisław Reymont w swojej powieści „Chłopi” doskonale zobrazował polską wieś. Zawarł on w niej nie tylko piękne opisy przyrody, przemijających i następujących kolejno po sobie pór roku, ale także pokazał różnorodność postaci i ludzkich charakterów. Agata jest osobą należącą do najniższej warstwy społeczeństwa, jest żebraczką.

Agata, w chwili kiedy ją poznajemy, jest już starszą kobietą. Jako krewna Kłębów pomaga im w gospodarstwie, w pracach na roli, ale również w wychowaniu dzieci. Dzięki temu zapewnia sobie u nich dach nad głową i strawę. Jednak jej życie wygląda w ten sposób tylko w okresie letnim, kiedy jej pomoc przydaje się w gospodarstwie.

Wszystko zmienia się wraz z nadejściem zimy. Wtedy zostawia swoją rodzinę, nie chcąc być dla niej ciężarem i wyruszała przed siebie, by żebrać i w ten sposób zarobić na siebie. Jak sama mówiła o tym zajęciu:

„A co, chodzę od kościoła do kościoła, od wsi do wsi, od jarmarku na jarmarek i tą modlitwą upraszam se u dobrych ludzi gdzie kąt, gdzie warzy łyżkę, gdzie grosik jaki!”

Kiedy jednak wracała wiosna, a śniegi zaczynały topnieć i odsłaniać piękne pola, Agata wędrowała do Lipiec, ponieważ to miejsce uważała za swój kąt na ziemi.

Była osobą bardzo religijną. Wiara w Boga była dla niej bardzo ważna, zawsze nosiła przy sobie różaniec. Największym marzeniem Agaty była godna śmierć i przepiękny pogrzeb. Na pogrzeb gromadziła pieniądze z jałmużny. Jej marzenie spełniło się – zmarła u swych krewnych uprzednio namaszczona olejami przez okolicznego księdza.

Reasumując, Agata była dobrą i skromną osobą. Najważniejsze dla niej było szczęście innych. Kiedy czuła się niepotrzebna, odsuwała się na dalszy plan. Była samodzielna, nie stwarzała innym problemów. Jej religijność i prostota są godne podziwu.