Jerzy Andrzejewski „Popiół i diament” - problematyka moralna podjęta w powieści

Bohaterowie „Popiołu i diamentu” stają przed poważnymi problemami moralnymi. Antoni Kossecki jest postacią w gruncie rzeczy tragiczną. Przed wojną był szanowanym adwokatem, potem sędzią. Miał rodzinę, żonę Alicję, która zajmowała się domem, oraz dwóch synów, Andrzeja i Aleksandra. Podczas wojny trafił do obozu koncentracyjnego Gross-Rosen. Nigdy nie opowiadał nikomu co się tam zdarzyło. Po powrocie był milczący i zamknięty w sobie. Jego żona kładła to na karb traumatycznych przeżyć. Los płata jednak różne figle, okazało się że żyje człowiek, który pamięta Antoniego Kosseckiego, a raczej Leona Rybickiego. Kossecki używał wówczas fikcyjnego nazwiska. W obozie życie nie miało żadnej wartości. W każdej chwili można było je stracić. Trudno oceniać dzisiejszymi kategoriami zachowania więźniów. Niektórzy robili wszystko żeby przeżyć. Antoni Kossecki również – został sztubowym - do jego obowiązków należało katowanie innych więźniów. Tak wyćwiczył się w biciu, że robił to niezwykle okrutnie i beznamiętnie. To była cena jaka zapłacił za własne życie. Stanął przed możliwością uratowania siebie za cenę życia innych. I przystał na to. Kiedy po wyjściu z obozu rozprawiał czysto teoretycznie o tego...