Maria Kownacka „Rogaś z Doliny Roztoki” - charakterystyka głównych bohaterów

„Rogaś z Doliny Roztoki” to książka Marii Kownackiej opowiadająca o życiu małego jelonka o imieniu Rogaś. Jest on głównym bohaterem utworu. Rogaś mieszkał w lesie od urodzenia,  jego matkę rozszarpało drapieżne zwierzę. Gdyby nie szczęśliwy zbieg okoliczności, zmarłby z głodu kilka dni po śmierci matki. Wśród drzew odnalazł go drwal Pogwizd. Zaniósł go do leśniczówki, do gajowego Piotra Kluski, aby oddać mu „dziecię lasu” na wychowanie.

Rogaś to bardzo sympatyczne zwierzątko. Szybko koncentruje wokół siebie wszystkich mieszkańców leśniczówki. Uwielbia być w centrum uwagi. Kilka tygodni zajmuje mu oswojenie się z nowymi warunkami, w jakich przyszło mu żyć, ale szybko odnajduje się w  nowej sytuacji. Bawi się z dziećmi leśniczego, często też psoci, co w efekcie prowadzi do wielu komicznych sytuacji. Wtedy znajduje się w centrum uwagi.

Rogaś znany jest ze swojego uporu i psocenia. Uwielbia zabawę. Często bawi się z dziećmi Piotra Kluski. Kiedy bodzie w nogę Jędrka, wychodzi na jaw, że rosną mu małe różki. To właśnie od nich bierze się jego imię – Rogaś. Nikt nie jest w stanie ujarzmić dzikiego kozła, choć wielu nadaremnie próbuje. Rogaś w leśniczówce czuje się jak u siebie.

Jelonek uwielbia zjadać i niszczyć grzyby, kiedy inni wybierają się na grzybobranie. Raz udało mu się ukraść rozwieszoną na sznurze kolorową spódnicę Marysi, podziurawił ją i uszkodził. Do kuchni w leśniczówce wchodził nieproszony, zaglądał do wszystkich garnków: „W kuchni lubił się „szarogęsić” po swojemu, zaglądając do wszystkich wiader, ceberków i plącząc się ludziom pod nogami”.

W końcu jego dzika natura dala o sobie znać – z żalem postanowiono wywieźć jelonka do lasu, aby zaczął żyć tak, jak powinien – wśród innych jeleni. Rogaś należał do świata przyrody, ale poprzez życie z ludźmi, stał się elementem łączącym, spajającym świat ludzi i natury. Za uratowanie życia Rogaś niejednokrotnie odwdzięcza się ludziom (alarmuje wszystkich przed napadem wilków, wyprowadza z lasu dzieci gajowego).

Kolejnym bohaterem wartym wspomnienia jest rodzina Klusków: Piotr Kluska, Jędrek, Rózia, Józia i babka Kluszczyna. Piotr to gajowy, głowa rodziny. Dba o swoją rodzinę, trzyma ją krótką ręką, jest twardy i zdecydowany. Kiedy Rogaś atakuje babkę, Piotr decyduje ostatecznie zwrócić „dziecię lasu” do jego prawdziwego świata. Jest stanowczy i zdeterminowany. Józia i Rózia to dwie małe dziewczynki, córki gajowego, które od pierwszych dni, kiedy Rogaś pojawił się w leśniczówce, starannie i troskliwie się nim opiekowały. Jędrek z kolei to urwis i łobuz. Uwielbia realizować swoje – niejednokrotnie głupie – pomysły (np. wiązanie sznurami rozjuszonego Rogasia).

Nie można też zapomnieć o bohaterze, dzięki któremu Rogaś przeżył – o drwalu Pogwiździe. To on odnalazł zabiedzone maleństwo, jako że bał się swojej żony, postanowił oddać zwierzę do domu gajowego. Od czasu do czasu odwiedza także malucha, któremu ocalił życie. Pobocznym, choć równie ważnym bohaterem jest też przyroda Beskidu Sądeckiego. Maria Kownacka opisuje naturę w bardzo interesujący sposób. Natura jest przyjazna, przychylna człowiekowi, nikt nie musi się jej obawiać. To ciekawa książka o wyraźnie zarysowanych charakterach.