Rilke - biografia, życiorys

Rainer Maria Rilke był austriackim poetą żyjącym w XIX i XX wieku. Urodził się w 1875 roku w Pradze, jego pierwsze imię brzmiało wówczas Rene. Przyszedł na świat w rodzinie skłóconej i przez całe dzieciństwo zaspokajał niespełnione ambicje rodziców, co nie przełożyło się na szczęśliwy okres.

Matka traktowała syna jak dziewczynkę, ojciec – umieścił go w szkole wojskowej, albowiem pragnął, by został oficerem. Edukację wojskową skończy w 1891 roku, po pięciu latach przebywania w akademii wojskowej. Po zdaniu matury w 1895 roku, Rilke rozpoczął studia na uniwersytecie w Pradze oraz w Monachium – kształcił się na takich kierunkach jak literatura, historia sztuki i filozofia.

W 1897 Rilke zakochał się w rosyjskiej pisarce. Podróżował do Rosji, a głównym skutkiem tej zażyłości była zmiana imienia – pod naciskiem kochanki – z Rene na Rainer. W 1901 roku Rilke żeni się z rzeźbiarką, Klarą Westhoff, by w rok po przyjściu na świat córki udać się do Paryża. Bliskich stosunków z żoną i córką poeta nie utrzymywał nigdy.

W Paryżu Rainer Maria Rilke spotykał się z modernistami. Wydał także zbiory poetyckie: kolejno wychodzą „Księga obrazów” (1902), „Księga godzin” (1905), „Poezja nowe” (1907), „Poezji nowych część wtóra” (1908), „Requiem” (1909) oraz poemat „Życie Maryi” (1913). Po ukazaniu się wymienionych zbiorów poetyckich, Rilke zaprzestaje pisania i wydawania własnej twórczości. Pisarz wrócił dopiero w 1922 roku „Elegiami Duinejskimi”.

Rainer Maria Rilke bardzo źle przeżył okres I Wojny Światowej. Całkowicie zawiesił twórczość. Poeta umarł w 1926 roku.

Jego dorobek poetycki jednakże jest obecny w twórczości innych poetów – należy tutaj wymienić m. in. polskich twórców, którzy czerpią inspirację z dzieł Rilkego. Obecność tych motywów jest widoczna w poezji Zbigniewa Herberta, Stanisława Grochowiaka, Stanisława Barańczaka czy Adama Zagajewskiego.