Tolkien „Władca pierścieni” - Rola przyjaźni w powieści Tolkiena - opracowanie

Przyjaźń należy do głównych motywów powieści „Władca pierścieni” angielskiego pisarza J.R.R. Tolkiena. Autor opowiada o fantastycznym świecie Śródziemia zagrożonym przez siły zła, wywodzące się z Mordoru. Książka jest kontynuacją motywów zawartych w powieści „Hobbit, czyli tam i z powrotem”. Jej bohater, Bilbo Baggins, jest wujem Frodo Bagginsa, występującego we „Władcy pierścieni”, co więcej, przekazuje mu magiczny pierścień, który czynił go niewidzialnym. Niestety, posiadający ogromną moc przedmiot daje władzę nad światem, zagarnąć go pragnie Sauron, zły czarownik z Mordoru. Przedstawiciele wolnego świata uznają więc, że pierścień trzeba zniszczyć w miejscu gdzie powstał, czyli wrzucić do krateru góry Orodruiny. By to zrobić, Frodo z przyjaciółmi organizują wyprawę przez trudno dostępne i niebezpieczne krainy.

Uczestnicy wyprawy muszą liczyć na siebie – ogromną rolę odgrywa tu zaufanie i lojalność. Taki relacja łączy Frodo Bagginsa i Sama Gamgee. Początkowo obu łączą stosunki, które można nazwać służbowymi – Sam jest ogrodnikiem u Frodo. Ze szczerym entuzjazmem reaguje na propozycję wzięcia udziału w wyprawie z pierścieniem. Po drodze Frodo przekonuje się, że Sam jest kimś więcej niż tylko oddanym sługą, że zawsze może na niego liczyć. Jednocześnie Frodo stara się tak kierować wyprawą, by nikomu nic się nie stało, stara się uchronić życie Sama. Frodo czuje się za niego odpowiedzialny, wiedząc, jak bardzo Sam go lubi.

Innym rodzajem przyjaźni są związki Frodo z pozostałymi dwoma hobbitami, uczestniczącymi w wyprawie – Pippinem i Merrym. Na początku byli kolegami, wspólnie bawili się. Najeżona niebezpieczeństwami i trudami wyprawa do Rivendell powoduje, ze kompani zdają sobie sprawę, iż muszą na sobie polegać, ufać i być za siebie odpowiedzialnymi. Tylko w ten sposób przetrwają. Luźną wspólnotę interesów zamieniają na ścisłą współpracę i współdziałanie. Postępują niemal jak muszkieterowie, wierni dewizie: Jeden za wszystkich, wszyscy za jednego.

Przyjaźń wystawiona zostaje na próbę w kolejnej odsłonie wyprawy z pierścieniem – kiedy hobbitom towarzyszą ludzie, elf, czarodziej i krasnolud. W pewnym momencie Frodo zdaje sobie sprawę, że pierścień ma zgubny wpływ na niektórych jego towarzyszy. Na przykład Boromir, przedstawiciel ludzi i książę Gondoru, pragnie przywłaszczyć klejnot, by zdobyć władzę. Boromir próbuje odebrać pierścień Frodo, na szczęścia próba okazuje się nieudana. Po tym incydencie hobbit postanawia samotnie dokończyć wędrówkę. Towarzyszy mu tylko wypróbowany przyjaciel Sam, ich przyjaźń wytrzymała najgorsze próby. Historię opowiedzianą we „Władcy pierścieni” można podsumować jednym zdaniem, a jednocześnie przysłowiem: Prawdziwego przyjaciela poznaje się w biedzie. O przyjaźni świadczą nie deklaracje i słowa, ale czyny.