Olga Tokarczuk „Szafa” - charakterystyka Pani

Olga Tokarczuk to wybitna polska pisarka, której książki często powiązane są z motywami podróży, tajemnicy i metafizyki. Zbiór trzech opowiadań: „Szafa” został wydany w 1997 roku. Bohaterami tej historii jest małżeństwo: Pan i Pani, którzy kupują mebel do swojego mieszkania: zniszczoną, drewnianą, starą szafę. Szafa jest ogromna, trzydrzwiowa, zdobiona roślinnym ornamentem oraz lustrem. Mebel wyróżnia się – w małym mieszkaniu wydaje się być większy niż w rzeczywistości.

Po pewnym czasie okazuje się, że szafa ma właściwości magiczne. Pierwsza odkrywa to Pani – zorganizowana gospodyni domowa. Jednak kiedy codzienne obowiązki stają się uciążliwe, Pani chętnie zagląda do szafy, która na początku pokazuje jej marzenia. Przy następnych „wizytach w szafie” Pani odczuwa zadowolenie, uspokojenie i poczucie bezpieczeństwa. Fakt, że to Pani pierwsza usłyszała wołanie szafy pozwala scharakteryzować ją jako osobę wrażliwą i empatyczną. Wsłuchana w głosy otoczenia, odważnie skorzystała z zaproszenia. Znudzona monotonnym życiem w mieście oraz obowiązkami gospodyni domowej chętnie przebywała w szafie, która pokazywała jej sielankowe obrazy.

Wkrótce do szafy zaczął zaglądać – zachęcony przez Panią – Pan. I jemu bardziej podobał się wyimaginowany świat, którego mógł doświadczyć w szafie. Możemy zatem wywnioskować, że w małżeństwie dominowała Pani – to ona była bardziej zaradna, to ona wykazała się spostrzegawczością i usłyszała tajemnicze nawoływanie szafy. Wreszcie – to Pani wywarła wpływ na męża i zachęciła go do przebywania w meblu. Czas spędzony w szafie był tak szczęśliwy, że wkrótce małżeństwo bardzo niechętnie opuszczało mebel. Świat wydawał się bardzo mało prawdziwy w porównaniu z rzeczywistością, w którą przenosiła ich szafa.