J.M. Barrie „Piotruś Pan” - recenzja książki

Książka J.M. Barriego pod tytułem „Piotruś Pan” to opowieść przygodowa o losach małego chłopca imieniem Piotruś, którego charakteryzowało przede wszystkim to, że nie chciał za nic na świecie dorosnąć. To proste marzenie niezwykłego chlopca zostało przez autora książki osnute w prawdziwą przygodę. Razem z Wendy, Piotrusiem, Jurkiem i Michałem przyżywamy przygodę z prawdziwego zdarzenia i tak oryginalną, jak nigdy wcześniej.

J.M. Barrie odkrywa przed czytelnikiem świat wspaniałych fantazji, spełnionych marzeń - Nibylandię. Ukazując przy tym barwną, pełną wyobraźni wykreowaną przez siebie krainę snów i niepojętych zdarzeń. Głównym bohaterem powieści dedykowanej dzieciom jest niesforny Piotruś Pan - wieczny chłopiec, jeden z mieszkańców Nibylandii. Jedynym zadaniem bohatera jest zabawa i walka z piratami, a szczególnie z ich przywódcą - kapitanem Hakiem.

Książka po brzegi wypełniona jest cudownymi zdarzeniami, humorem, ale i moralnym przesłaniem. J.M. Barrie z dociekliwością prawdziwego obserwatora dociera wgłąb psychiki młodych bohaterów i z realizmem w fantastyce przedstawia następujące po sobie niezwykłe wydarzenia. Historia małego rodzeństwa - Wendy, Michała i Jurka zmienia się w przepiękną przygodę, której nie zapomną do końca życia - w końcu nauczyli się latać, zobaczyli wróżki, cuda.

Powieść J.M. Barriego to faktycznie przepełniona cudami opowieść. Znajdziemy tutaj nie tylko radość, zabawę, fantazję i wyobraźnię. „Piotruś Pan” to również historia, która opowiada o potrzebie bycia wiecznym dzieckiem, o potrzebie pozostania nim przez całe życie. Piotruś chce nim zostać, gdyż nie wyobraża sobie życia jako dorosły. Dorośli mają przecież tyle obowiązków, a na dodatek nie wierzą we wróżki, nie potrafią latać i się beztrosko bawić.

J.M. Barrie niemal krzyczy ze stron książki, że dzieckiem tak naprawdę trzeba pozostać na zawsze - nie w sensie dosłownym, ale powinno się pamiętać o tym, że kiedyś się nim było, umieć zdobyć się na odwagę i wśród codziennych obowiązków zatrzymać się na chwilę, przystanąć.

Autor „Piotrusia Pana” podkreśla, że warto. Oczywiście wskazuje na to, że dojrzeć trzeba, bo jest to niezbędne, aby żyć w normalnym świecie, ale w świecie fantazji wszystko jest możliwe - szczególnie w świecie wykreowanym przez J.M. Barriego. Wendy i jej bracia muszą wrócić do normalnego świata, gdyż są z nim związani emocjonalnie, muszą dojrzeć. Piotruś Pan natomiast pozostaje w Nibylandii, ciesząc się życiem wiecznego chłopca, chociaż tak naprawdę wie, że czegoś mu brakuje - uczuć, których nigdy nie doświadczy, szczególnie miłości.

To wspaniała przygoda dla każdego. Piotruś Pan może być dedykowany zarówno dzieciom, jak i starszym. Myślę, że może ją przeczytać każdy człowiek niezależnie od wieku. To jedna z najbardziej oryginalnych książek, jaką miałam niewątpliwą przyjemność przeczytać. Każda następna strona tej powieści przynosi nam nieoczekiwane zwroty akcji oraz ciekawe przygody. Nieraz bohaterowie ocierają się o śmierć, nieraz cieszą się i płaczą z rozpaczy.

Wszystkich bohaterów można polubić, bo są oni bardzo sympatyczni. Dlatego też książkę czyta się tak lekko i przyjemnie. Została napisana bardzo przystępnym językiem, który niesie sobą ważne dla pokoleń uniwersalne przesłanie na temat bycia dzieckiem zawsze, choćby tylko w sercu, choćby okrutna rzeczywistość obdzierała z ostatnich dziecięcych iluzji i złudzeń. 

Powieść J.M. Barriego to optymistyczna opowieść o konfrontacji dwóch światów - tego realistycznego oraz tego wymyślonego, fantazyjnego, którego miejscem wydarzeń jest Nibylandia. To wspaniała przygoda w głąb ludzkiej, choć wciąż dziecięcej psychiki.