Seweryn Goszczyński - biografia, życiorys

Seweryn Goszczyński to polski poeta żyjący na początku XIX wieku. Urodził się w 1801 roku, jest zaliczany do twórców polskiego romantyzmu. Rewolucjonista i działacz społeczny, znany dzięki powieściom „Zamek kaniowski” oraz „Król zamczyska”.

Seweryn Goszczyński działalność konspiracyjną prowadził już w młodości. Po odbyciu edukacji w Warszawie próbował dostać się do Grecji, by wziąć udział w trwającym tam powstaniu. Brak pieniędzy spowodował, że Goszczyński pozostał na Ukrainie. Tam powstały liczne liryki (opublikowane w Strasburgu w pierwszej części zbioru „Trzy struny” w 1839 roku) oraz  powieść poetycka „Zamek kaniowski”. Powieść ta została wydana w 1828 roku. Pozwala ona usytuować Goszczyńskiego w kręgu poetów romantycznych należących do tzw. „szkoły ukraińskiej”.

W 1830 roku pisarz wrócił do Warszawy, by niebawem wziąć udział w powstaniu listopadowym. Należy wspomnieć, że brał udział w ataku na Belweder. Po upadku powstania poeta wraz z innymi walczącymi o wolność udał się do Prus. Goszczyński na stałe zamieszkał w Galicji, w której był znany jako działacz społeczno-polityczny. Zakłada m. in. lwowski „Związek dwudziestu jeden”, krakowskie „Stowarzyszenie Ludu Polskiego” oraz grupę literacką „Ziewonia”. Obok działalności społecznej zajmował się problematyką literatury narodowej – swoje przemyślenia zawarł w rozprawie „Nowa epoka poezji polskiej” (1835 rok).

W 1938 roku Goszczyński emigrował do Francji, w której poznał Mickiewicza i Słowackiego. Na emigracji pisarz prowadził szeroko rozumianą działalność społeczną, możemy mówić o nim zarówno w kategoriach patrioty, jak i publicysty. W 1842 roku została wydana powieść „Król zamczyska”, dzięki której poeta trwale zapisał się w historii literatury polskiej. Jednakże nieprzerwanie żył w nędzy i biedzie.

Do kraju udało mu się powrócić dzięki finansowej pomocy przyjaciół dopiero cztery lata przed śmiercią. Ostatnie lata życia Goszczyński spędził we Lwowie, dzięki czemu powrócił do miejsc, w których przebywał jako młody chłopiec, które ukochał tak mocno, że nieustannie powracał do nich w swoich dziełach. Seweryn Goszczyński umiarł w 1876 roku we Lwowie.