Biblia - charakterystyka Jakuba

Jakub jest bardzo znaną postacią biblijną. Mężczyzna był synem Izaaka i Rebeki. Izaak został pobłogosławiony przez Boga, który postanowił poddać ciężkiej próbie jego ojca Abrahama. Miał on zabić swojego syna jako ofiarę dla Pana. Z miłości do niego nie zawahał się poświęcić nawet dziecka, co Bóg mu wynagrodził. Tak więc ojciec Jakuba był miłowany przez Stwórcę.

Jakub miał brata bliźniaka, Ezawa, który urodził się nieco wcześniej, a więc do niego należał  przywilej pierworodztwa. Pewnego razu bracia wybrali się na polowanie. Długo szukali zwierzyny i byli już bardzo zmęczeni. Wtedy Jakub namówił Ezawa, by ten sprzedał mu swój przywilej w zamian za miskę jedzenia. Straszy brat wyraził zgodę. Jakub udał się do domu, ponieważ chciał uzyskać błogosławieństwo ojca. Udawał, że jest Ezawem, natomiast prawie już ślepy Izaak nie dostrzegł żadnej różnicy. W ten sposób, dopuszczając się kłamstwa, Jakub uzyskał ojcowskie błogosławieństwo. Straszy brat bardzo się rozgniewał, był gotów zabić kłamcę. Jakub zmuszony był uciekać, postanowił pojechać do swojego wuja i tam szukać schronienia.  Po drodze zasnął i przyśnił mu się wspaniały sen. Zobaczył ogromną drabinę, po której stąpali aniołowie. Wtedy Bóg przemówił do niego i obiecał, że Jakub wraz z rodziną zamieszka kiedyś w cudownej krainie.

Mężczyzna zamieszkał u wuja i pracował dla niego jako pasterz. Zakochał się w jego córce Racheli. Wuj zgodził się na ślub pod warunkiem, że Jakub przepracuje u niego jeszcze siedem lat. Tak też się stało, ale wuj oszukał chłopca i dał mu za żonę starszą, brzydszą córkę Leę. Nie zamierzał jednak rezygnować z poślubienia ukochanej Racheli, dlatego pracował kolejne siedem lat, aż w końcu zdobył jej rękę. Małżeństwo doczekało się potomków – Józefa i Beniamina. Po latach, kiedy zdobył własny majątek, postanowił wrócić do rodzinnego kraju. Po drodze miał dziwną przygodę. Spotkał tajemniczą osobę i odbył z nią walkę, za co Bóg nadał mu imię Izrael, oznaczające „tego, który walczył z Bogiem”.

Jakub powrócił do domu, nawet Ezaw przyjął go serdecznie. Na starość zamieszkał w Egipcie.

Historia Jakuba pokazuje, jak niezwykłą był on osobą. Bardzo kochał Boga, miłości do niego uczył się od dziecka. Bóg był mu przychylny. Chociaż wystawił go na próbę walki z niesamowitą istotą (prawdopodobnie z aniołem), udzielił potem błogosławieństwa jemu i całej rodzinie. Jak każdy człowiek, Jakub popełniał błędy. Okłamał swojego ojca i użył podstępu, aby otrzymać przywileje starszego brata. Spowodowało to konflikt w rodzinie, ponieważ Ezaw bardzo się rozgniewał.

Po latach Jakub  wrócił do domu rodzinnego, co może świadczyć o jego pokorze. Bohater był bardzo wytrwały i cierpliwy. Żeby zdobyć ukochaną kobietę był gotów do ciężkiej, wieloletniej pracy. Jego zaletą była niewątpliwie odwaga, którą wykazał podczas walki z tajemniczą istotą. Walczył, dopóki Bóg nie kazał mu przestać i pobłogosławił jego lud. Był człowiekiem odważnym i wytrzymałym.