Grzechy śmiertelne - przykłady, charakterystyka, definicja

Grzechy śmiertelne inaczej też nazywane są ciężkimi. Istnieją one w opozycji do grzechów lekkich, powszednich. Rozróżnienia na rodzaje i stopnie występków przeciw Bogu i jego prawu szukać należy w Piśmie Świętym. Jan Apostoł w swoim 1 Liście (5, 16) opisuje takie grzechy, które prowadzą do śmierci i skazują człowieka na potępienie – piekło.

Grzechy śmiertelne mają miejsce wówczas wówczas, gdy człowiek łamie najważniejsze przykazania boże lub też przykazanie miłości bliźniego. Według św. Tomasza z Akwinu, wielkiego myśliciela Kościoła chrześcijańskiego, grzechy śmiertelne posiadają określone, stałe cechy. Przede wszystkim dotyczą buntu przeciwko tak zwanej materii poważnej, chodzi tutaj o łamanie któregokolwiek z przykazań Dekalogu. Tam bowiem zawarte są najważniejsze normy i zasady życia człowieka wierzącego, uczciwego, o czystym sercu. Jeśli człowiek buntuje się przeciwko przykazaniom Bożym, popełnia grzech śmiertelny. Kolejnym wyznacznikiem ciężkiego występku jest popełnienie go z pełną świadomością. Grzech śmiertelny ma miejsce wtedy, gdy dopuszczamy się go, znając konsekwencje. Wiemy także, iż czynimy zło, a jednak się przed nim nie cofamy. Poza tym grzech śmiertelny popełniamy przy całkowitej wolności, co oznacza brak przymusu oraz namowy z zewnątrz, np. poprzez drugą osobę.

Do najważniejszych grzechów śmiertelnych należą: zabójstwo, kradzież, cudzołóstwo, poważne oszustwo, bluźnierstwo przeciw Bogu lub też odejście, odsunięcie się od wiary i religii. Jednak w tradycji chrześcijańskiej nawet takie występki mogą zostać człowiekowi wybaczone i odpuszczone, a warunkiem jest sakrament pokuty. Jeżeli żałuje się swoich błędów, wyzna się je podczas spowiedzi i przyjmie komunię święta, można liczyć na ponowne pojednanie Bogiem. Grzech śmiertelny jest bardzo niebezpieczny dla ludzi, którzy przed śmiercią nie odbędą pokuty. Wówczas skazani są na wieczne potępienie, wedle założeń katolicyzmu.

Grzechy śmiertelne to występki przeciwko najważniejszym Bożym prawom (dziesięciu przykazaniom oraz przykazaniu miłości bliźniego), popełniane świadomie oraz z pełną wolnością działania.