Św. Archanioł Rafał - patronat, cuda, opis

Imię Rafael, które nosi jeden z archaniołów stworzonych przez Boga w pierwszym dniu, oznacza z hebrajskiego: „Bóg uzdrawia”. Jego nosiciela możemy spotkać tylko w jednej księdze Pisma Świętego – dydaktycznej Księdze Tobiasza. Przyjmuje tam ludzką postać, przybiera imię: „Azariasz” i towarzyszy młodemu Tobiaszowi w jego podróży do Rega.

Za sprawą św. Rafała Archanioła dokonało się wiele cudów. Ojciec wspomnianego wcześniej bohatera – stary Tobiasz – odzyskał dzięki niemu wzrok. Natomiast jego syn, gdy został posłany przezeń do krewnego (Gabaela), by odebrał od niego pożyczone pieniądze, znalazł w Archaniele opiekuna i doskonałego kompana, który uratował go z wielu opresji. Gdy młody Tobiasz wszedł do rzeki Tygrys, zaatakowała go olbrzymia ryba. Wtedy anioł udzielił mu wskazówek, dzięki którym udało się ją pokonać. Wnętrzności ryby (żółć, serce i wątroba) sprawiły, że w domu Raguela (krewnego Tobiasza) bohaterowie wypędzili Asmodeusza (demona) i uratowali od niego Sarę, która później została małżonką towarzysza Archanioła Rafała. Gdy podróżnicy powrócili do domu, boski posłaniec, dzięki żółci uzyskanej z ryby, przywrócił wzrok ojcu swego towarzysza.

Tradycja chrześcijańska uznaje Archanioła Rafała za jednego z siedmiu najważniejszych aniołów. Widzi w nim opiekuna ludzi i posłańca Bożej Opatrzności. Jego kult rozwijał się głównie na Wschodzie, a na Zachodzie znany jest dopiero od VII w., kiedy to w Wenecji powstał kościół pod jego wezwaniem. Także w tym czasie Rafała zaczęto otaczać szczególnym kultem w Kordobie. Widziano w nim przede wszystkim opiekuna podróżników i ludzi zajmujących się leczeniem.

W 1921r. papież Benedykt XV ustanowił dla całego Kościoła wspomnienie Archanioła Rafała, które miało miejsce 24. października. Po reformie dokonanej w 1969r. Jego święto zostało przeniesione na dzień 29. września – wspominani są wtedy trzej archaniołowie - Gabriel, Michał i Rafał.

Dzisiaj św. Rafał Archanioł jest patronem podróżujących, pielgrzymów, wędrowców oraz aptekarzy i chorych. W sztuce ukazywany jest najczęściej jako postać będąca w drodze, dzierżąca w ręce laskę pielgrzyma. Czasem przedstawia się go także z rybą, która stała się narzędziem uzdrawiania.