Stary Testament - Księga Rut - streszczenie, opracowanie

Księga Rut stanowi bardzo ważną część Starego Testamentu. Opisuje, podobnie jak poprzednia księga w porządku tzw. ksiąg historycznych – Księga Sędziów – czasy sędziów, dlatego stanowi nawiązanie do niej i jej swoistą kontynuację.

Badacze biblijni często przypisują autorstwo tej części Biblii Samuelowi. Uznaje się również, iż Księga Rut została zredagowana między V a IV wiekiem p.n.e.

Wydarzenia opisane w księdze działy się za czasów sędziów. Lud Izraela nękany był wówczas głodem, ludzie poszukiwali jakiegoś rozwiązania zaistniałej sytuacji. Była tam również rodzina Elimeleka. Wraz z najbliższymi postanowił on opuścić Betlejem. Udaje się do miasteczka, które zamieszkują poganie. Miasto to nazywało się Moabu. Rodzina mężczyzny osiedliła się tam i wiodła spokojne życie. Niestety stary Elimelek umiera, więc najbliżsi muszą radzić sobie sami. Synowie mężczyzny wkrótce żenią się z dziewczętami pochodzącymi z miasteczka.

Przez około dziesięć lat wiodło im się dobrze, ale synowie umierają prawie w tym samym czasie. Osamotniona matka – Noemi – nie widziała dla siebie już miejsca w Moabu i postanowiła wrócić do swojej ziemi oraz swojego ludu. Razem z nią idzie też jedna synowa, o imieniu Rut. Kobiety udają się zatem do Betlejem. Zaczynają tam nowe życie. Rut jest bardzo dobrą i pracowitą dziewczyną, mieszkańcy miasta doceniają to. Na Rut zwraca uwagę pewien mężczyzna, Booz. Wkrótce poślubia ją i wprowadza do swojej rodziny. Z związku tych dwojga ludzi rodzi się upragniony syn, Obed. W wychowaniu dziecka pomaga dziewczynie Noemi, jej dawna teściowa.

Ostatnie rozdziały Księgi Rut opisują historię rodu Dawida. Obed, syn Rut i jej męża, był bowiem dziadkiem przyszłego króla. Należy dodać, iż Dawid uważany był za najlepszego i najwspanialszego władcę Izraela. Ta część stanowi swoistą genealogię ludu Dawida..

Księga Rut jest bardzo ważną częścią Starego Testamentu. Pokazuje, że nawet ludzie, którzy na jakiś czas opuścili Boga i swoje przeznaczenie, zawsze mają możliwość powrotu. Jahwe kochał wszystkich ludzi i przebaczał im błędy, jeśli postanowili się nawrócić.