Jan Paweł II - Encyklika Redemptor hominis. Streszczenie i opracowanie

Encyklika Redemptor hominis została wydana w niecałe pół roku po objęciu przez Karola Wojtyłę stanowiska papieża, a mianowicie 4. marca 1979 roku. Składa się z czterech części:
1. Dziedzictwo
2. Tajemnica odkupienia
3. Człowiek odkupiony i jego sytuacja w świecie współczesnym
4. Posłannictwo Kościoła i los człowieka

Encyklika w całości poświęcona jest Jezusowi Chrystusowi jako Odkupicielowi. Na wstępie papież wyjaśnia zrozumienie zjawiska odkupienia, które opisuje jako osobową relację pomiędzy Chrystusem a człowiekiem. Następnie Jan Paweł II odnosi się do encykliki Pawła VI Ecclesiam suam oraz przywołuje myśli Jana XXIII. Drugi rozdział dotyczy tajemnicy odkupienia i jest odpowiedzią na pytanie: jak należy postępować i czy kierować się drogami wyznaczonymi przez Sobór? Otóż odpowiedzią zdaje się być świadomość, iż Jezus jest odkupicielem świata i człowieka, przy czym odkupienie papież rozpatruje na kilku płaszczyznach: współczesnego świata, godności i wolności człowieka, religii oraz Kościoła. Znowu najważniejszy dla papieża jest człowiek, który znajduje się w centrum uwagi Kościoła, ma prawo do wolności słowa, wyznania, sumienia. Ojciec Święty zdaje sobie jednak sprawę, iż całkowita wolność może człowieka zniszczyć, dlatego przestrzega przed zagrożeniami, jakie serwuje współczesny świat, czyli nadmierną konsumpcją, zniewoleniem pozorami wolności oraz zakłamaniem.

W ostatnim rozdziale papież podaje praktyczne wskazówki dla Kościoła, który jego zdaniem jest odpowiedzialny za głoszenie prawdy Bożej oraz wypełnianie tego, o czym mówi. Encyklika Redemptor hominis jest pierwszą i przez wielu uważaną za najważniejszą i najbardziej znaczącą w całym dorobku Jana Pawła II.