Nowy Testament - Ewangelia wg św. Łukasza - streszczenie, wiadomości ogólne

Ewangelia według św. Łukasza powstała prawdopodobnie w wieku I lub II naszej ery. Stanowiska dotyczące dokładnej daty są podzielone, niejednoznaczne. Jednak powszechnie uznaje się, że najbardziej prawdopodobny czas powstania to lata 70-80 I wieku. Dzieło to zostało spisane przez Łukasza Ewangelistę.

Badacze Pisma Świętego zgodnie uznają, iż święty Łukasz podczas pisania swojej Ewangelii wzorował się przede wszystkim na Ewangelii według św. Marka, ale prawdopodobnie korzystał również z innych Ewangelii. Uznaje się również, że Ewangelia ta została napisana na potrzeby członków gminy chrześcijańskiej.

Kolejne rozdziały Ewangelii w dosyć szczegółowy sposób opisują życie i działalność Jezusa Chrystusa. Pierwsza cześć dotyczy pochodzenia Jezusa, Jego rodowodu. Dowiadujemy się o narodzinach Mesjasza, Jego dzieciństwie, ofiarowaniu w świątyni, chrzcie oraz przygotowaniach do działalności. Następnie Łukasz opisuje działalność Mesjasza w Galilei, jest to przedstawienie podobne do tego ukazanego w Ewangelii według świętego Marka. Wydarzenia te dotyczą przede wszystkich nauczania i uzdrawiania napotkanych ludzi.

Kolejne rozdziały stanowią przywołanie zdarzeń składających się na drogę Jezusa do Jerozolimy. Wtedy też Pan podróżuje ze Swoimi uczniami i przekazuje im bardzo cenną wiedzę. Wyznacza zasady, jakimi musi się kierować każdy człowiek, jeśli chce w przyszłości wstąpić do Królestwa Bożego. Jezus obiecuje wówczas wiernym wyznawcom Boga, że wszyscy, którzy na to zasłużą, na pewno doświadczą łaski Pańskiej i wstąpią do nieba.

Ostatnie rozdziały Ewangelii według świętego Łukasza przedstawiają najtrudniejsze chwile w życiu Jezusa Chrystusa. Kiedy dociera On do Jerozolimy, niedługo cieszy się wolnością. Zostaje bowiem wydany przez jednego ze swoich uczniów, Judasza. Urzędnicy państwowi pojmują go i prowadzą przed oblicze prefekta Judei, Piłata. Jezus Chrystus zostaje skazany na śmierć poprzez ukrzyżowanie. W tym miejscu następuje opis bardzo tragicznej i bolesnej drogi krzyżowej, której finałem jest śmierć Mesjasza.

Końcowa część Ewangelii mówi o zmartwychwstaniu, odnalezieniu pustego grobu Pańskiego i zapowiedzi życia wiecznego. Zatem Ewangelia ta, podobnie zresztą jak inne, kończy się akcentem pozytywnym – wiemy bowiem, iż dokonało się dzieło zbawienia, dokładnie tak, jak zostało ono zapowiedziane.