Królowa Jadwiga - Św. Jadwiga - życiorys, zasługi

Święta Jadwiga urodziła się trzeciego października 1373 roku. Pochodziła z dynastii Andegawenów, była córką Ludwika Węgierskiego oraz Elżbiety Bośniaczki.

Już od najmłodszych lat przyszła królowa Polski była przygotowywana do pełnienia ważnych funkcji politycznych. Obracała się w odpowiednim towarzystwie, sztuki panowania uczyła się od swojego ojca. Dziewczynka, co nie było wówczas powszechne, potrafiła czytać, pisać, znała też języki obce. Przez długi czas uczyła się także sposobów funkcjonowania w świecie królów i polityki. Kiedy Jadwiga miała pięć lat, została oficjalnie zaręczona z Wilhelmem z dynastii Habsburgów. Było to symboliczne związanie dwóch państwa, czekano tylko na odpowiedni moment. Podpisano wtedy zobowiązania, a w razie zerwania umowy jednej ze stron – groziła kara grzywny.

W roku 1384 Jadwiga przybyła z Węgier do Polski. W tym samym roku została koronowana na królową Polski przez arcybiskupa gnieźnieńskiego. Ze względu na jej małoletniość, realną władzę w kraju sprawowali jednak możnowładcy. Chociaż Jadwiga przeznaczona była Habsburgowi, możnowładcy polscy mieli inne plany. Ich aspiracją było bowiem związanie Polski z Litwą. Na męża Jadwigi, a króla Polski, wybrano Władysława Jagiełłę. Władca – symbolicznie, wraz z całą Litwą – przyjął chrzest, a ślub młodej pary odbył się w roku 1386. Źródła historyczne podają, iż mimo znacznej różnicy wieku i odmiennej obyczajowości, małżeństwo królewskie było raczej udane.

Jadwiga była dla Polski dobrą królową. Na dworze zgromadziła elitę intelektualną, która dbała o rozwój kraju. Zakładała klasztory, wydawała zgody na powstawanie nowych kościołów, przyczyniła się również do utworzenia Akademii Krakowskiej. W roku 1399 Jadwiga urodziła córkę, Elżbietę. Niestety dziecko zmarło. Połóg był dla królowej niezwykle trudny, walczyła ona z chorobą wówczas bardzo poważną, tak zwaną gorączką połogową. Królowa zmarła 17 lipca 1399 roku.

Jadwiga była osobą niezwykle pobożną i prawdziwe wierzącą. Przez całe życie z namiętnością studiowała Pismo Święte, stosowała praktyki umartwiające, udzielała się religijnie, pomagała ludziom potrzebującym. Wkrótce po śmierci, choć nie znano żadnych cudów dokonanych przez Jadwigę, ludzie zaczęli otaczać ją kultem. W roku 1997 Jadwiga została kanonizowana. Aktu tego dokonał ówczesny papież Jan Paweł II. Wspomnienie życia i działalności królowej w Kościele katolickim odbywa się 17 lipca.