Władza - władza a polityka. Porównanie

Politykę przeważnie wiąże się w z władzą. Wg jednej z definicji, polityka jest planowanym i zorganizowanym dążeniem do zdobycia władzy i utrzymania jej, a dążeniu temu odpowiadają określone ludzkie działania. 

Podobnie, opisywał politykę niemiecki socjolog Max Weber (1864-1920). Inaczej natomiast widział ją Niccolo Machiavelli (1469-1527), ponieważ jego uwaga koncentrowała się na kwestiach związanych ze zdobywaniem i utrzymywaniem władzy, lecz w sensie głębszym - jako bo polityka dotyczyła wg niego jedynie władzy państwowej i miała służyć nie władzy jako takiej, lecz wartościom: ładowi, praworządności, szczęśliwości narodu, wolności od obcych najeźdźców i ciemiężycieli. 

Definiowanie polityki przez pryzmat władzy może się okazać niecelne, a nawet błędne, ponieważ nie każda władza wiąże się z polityką, nie każdy jej rodzaj ma charakter polityczny. Polityka (gr. polis - „państwo”) jest dążeniem do realizacji celów społecznych z wykorzystaniem instrumentów i autorytetu jakim dysponuje państwo. Podzielić ją można na trzy typy: realną, kiedy podmioty realizują swoje działania w czasie rządzenia, potencjalną, kiedy podmioty działają mając zamiar w przyszłości przejąć władzę i realizować swe cele, oraz – wpływu, kiedy działania grup i osób wpływających na mechanizmy państwowe w psoób często niejawny, nieformalny.

Do celów stawianych sobie przez politykę zaliczyc należy na pewno utrzymanie ładu wewnętrznego i bezpieczeństwa zewnętrznego, zapewnienie rozwoju demograficznego populacji, zapewnienie żywności i ochrony ciała, zadbanie o właściwą do życia przestrzeń i środowisko, zapewnienie komunikacji informacyjnej i przestrzennej oraz swobody w samorealizacji jednostek.

Polityka dotyczy zatem sfery państwa, jedyną władzą polityczną w czystej formie jest właśnie władza państwowa, np. wykonawcza, sądownicza, lokalna, demokratyczna, arystokratyczna itd. Wynika z tego zatem, że polityka wiąże się wyłącznie z władzą państwową a władza nie jest istotą polityki. Jest w zasadzie na odwrót: skoncentrowanie się wyłącznie na władzy prowadzi do pobłądzenia w polityce. Władza może być jedynie instrumentem lub środkiem, nigdy zaś celem czy istotą polityki.