Doktryna odstraszania - deterrance - definicja, znaczenie, opracowanie

Doktryna odstraszania to termin wywodzący się okresu zimnej wojny o charakterze politycznym oraz wojskowym, zakładający, że proporcjonalne zwiększenie zasobów militarnych oraz potencjału wojskowego spowoduje rezygnację przeciwnika w kwestii rozpoczęcia ewentualnych działań zbrojnych. 

W okresie zimnej wojny polityka odstraszania stała się kluczową częścią relacji międzynarodowych. Podatność na atak ze strony Sowietów oraz potrzeba obrony, wyznaczały kierunek zbrojnych działań drugiej połowy XX wieku. Doktryna odstraszania wywodzi się z epoki rządów Kennedy’ego i Kubańskiego Kryzysu Rakietowego - wówczas wydawało się, iż wojna nuklearna jest nieunikniona. USA jawnie deklarowały, iż w przypadku agresji jądrowej ze strony ZSRR,  nie będą wahały się przed natychmiastową odpowiedzią wymierzoną w Związek Radziecki. 

Elementami tej doktryny są intensywna rozbudowa oraz nieustanne modernizowanie posiadanych sił zbrojnych. Nieodłącznym elementem składowym doktryny był wyścig zbrojeń w okresie konfliktu między Stanami Zjednoczonymi oraz Związkiem Radzieckim, który w punkcie kulminacyjnym przybrał formę zagrożenia atakami nuklearnymi. Miało to na celu wzajemne odstraszanie przeciwników. W pewnym momencie osiągnięty...