Deklaracja - Deklaracja warszawska (2000) - geneza, postanowienia

W dniach 25-27 czerwca 2000 roku w Warszawie doszło do spotkania szefów dyplomacji, przewodził mu Bronisław Geremek, który wówczas pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych Polski. Konferencja ta odbywała się po hasłem  „Ku wspólnocie demokracji”. Najważniejszym jej postanowieniem było przyjęcie przez 108 państw oraz 12 organizacji międzynarodowych Deklaracji warszawskiej. Jedynie szef dyplomacji Francji nie podpisał tej deklaracji.

Już na wstępie sygnatariusze zaznaczyli, iż wzorem dla nich są Karta Narodów Zjednoczonych oraz Powszechna Deklaracja Praw Człowieka. Tym samym wyrazili poparcie dla zawartych w tych dokumentach zasad, odnoszących się między innymi do praw człowieka i zapisów dotyczących ustrojów demokratycznych. Ponadto wskazali na wyraźne związki, jakie zachodzą między demokracją i pokojem, rozwojem i prawami człowieka. Za najważniejsze zasady życia społecznego i politycznego w demokracji uznali między innymi:
- wolę ludu jako podstawę sprawowania władzy przez organy państwowe,
- prawo jednostki do równego dostępu i udziału w życiu publicznym wyrażające się m.in. poprzez prawo do głosowania,
- prawo do takiej samej ochrony prawnej, bez względu na różnice wyznaniowe, kulturowe, pochodzenia, kolor skóry itd.,
- wolność myśli, sumienia i wyznania oraz wolność poglądów,
- równy dostęp do edukacji,
- swobodę zrzeszania się i zakładania stowarzyszeń,
- prawo do nienaruszania prywatnego życia rodzinnego.

Kraje, które podpisały Deklarację warszawską, zobowiązały się do przestrzegania wyżej wymienionych zasad, a także do ochrony prawnej niezależnych, bezstronnych i niezależnych instytucji sądowniczych. Pierwszorzędnym zadaniem dla sygnatariuszy Deklaracji jest ponadto zwalczanie zjawisk, procesów i działań wymierzonych przeciw zasadom demokracji, takich jak: terroryzm, handel bronią, narkotykami i ludźmi, przestępczość zorganizowana czy korupcja.

Natomiast, by utrwalić zdobycze demokracji zobowiązano się do wspierania społeczeństwa obywatelskiego, organizacji je promujących oraz edukacji obywatelskiej. Jak podkreślono, demokracja jest wartością uniwersalną, dlatego należy dołożyć wszelkich starań, by mogło cieszyć się nią każde państwo.