Indie - Dekolonizacja Indii - przyczyny, przebieg, skutki

Po zakończeniu II wojny światowej wielkie imperia kolonialne były mocno wyczerpane, miały też problemy finansowe. W związku z tym nasiliły się chęci niepodległościowe wśród terytoriów zamorskich. Dało to początek fali dekolonizacyjnej, która rozpoczęła się od uwolnienia kilku państw azjatyckich. Wśród nich były również Indie.

Kraj nazywany „Perłą w koronie brytyjskiej” miał szczególne względy. Właściwie był on niepodległy, choć władcą (cesarzem) oficjalnie był król Wielkiej Brytanii. Początkowo Imperium miało pewne wątpliwości co do opuszczania Indii, jednak sytuacja polityczna nie była tam ciekawa. O władzę walczyły dwa ugrupowania mające odmienne roszczenia. Z jednej strony byli to muzułmanie z Ligi Muzułmańskiej, którzy chcieli podziału na dwa oddzielne państwa, z drugiej – Mahatma Gandhi i Indyjski Kongres Narodowy, który pragnął jedności państwa oraz opuszczenia jego terytorium przez wojska Wielkiej Brytanii.

Proces dekolonizacji znacząco przyspieszyły walki między obozami, ponieważ wymusił decyzję ówczesnego premiera – Clementa Attlee – o wycofaniu wojsk brytyjskich z tamtych terenów. Dość szybko, bo już w sierpniu 1947 roku, strony doszło do porozumienia. Gandhi musiał zgodzić się na podział kraju, by uniknąć wojny domowej. 14 sierpnia 1947 roku ogłoszono niepodległość hinduskich Indii oraz muzułmańskiego Pakistanu. Jedynym obostrzeniem ze strony Wielkiej Brytanii było włączenie obu państw do Wspólnoty Narodów.

Właściwie na tym opis procesu dekolonizacyjnego można by zakończyć, gdyż Brytyjczycy zrzekli się panowania kolonialnego na tych terenach. Należałoby jednak wspomnieć jeszcze o  skutkach podziału kraju.

Otóż, w momencie podziału powstały terytoria sporne. O ich przynależności decydować miały plebiscyty, jednak zarządzający nimi liczyli, że uda im się uzyskać autonomię. W momencie upłynięcia terminu referendum wojska indyjskie wkroczyły do prowincji, w których większość stanowiła ludność hinduska (obie były zarządzane przez muzułmanów). Spowodowało to odwet Pakistanu i zajęcie Kaszmiru (hinduski zarządca, ludność muzułmańska), którego zarządca poprosił o pomoc Indie. W ten sposób wybuchł konflikt, który właściwie do dziś pozostaje nierozstrzygnięty.