Anschluss Austrii - przyłączenie Austrii do Niemiec w 1938 r .

Pod powyższym terminem rozumie się w historii wydarzenie z dnia 12 marca 1938 roku, jakim było przyłączenie Austrii do hitlerowskiej III Rzeszy. Zdarzenie to jest ważnym z kilku powodów. Po pierwsze, dzięki niemu nazistowskie Niemcy powiększyły swój zasięg terytorialny. Po drugie, ukazało to słabość polityki mocarstw zachodnich wobec agresywnej ekspansji państwa Hitlera.

Austria po I wojnie światowej była tylko cieniem dawnej dualistycznej monarchii austrowęgierskiej, tak samo jak Niemcy obarczona winą za wybuch tejże wojny. Tym samym logicznym było, że oba kraje będą dążyły do współpracy celem odzyskania dawnej pozycji. Jednak w myśl postanowień traktatu wersalskiej koncepcja ta nie miała prawa wejść w życie. Dlatego też zaraz po wojnie plan „Anschlussu Austrii” nie miał możliwości realizacji, pilnowała tego bacznie Liga Narodów.

Przyłączenie Austrii było jednym z głównych postulatów Hitlera, który konsekwentnie dążył do realizacji swego planu, już od czasu przejęcia władzy w 1934 roku. Najsilniej jednak zaczął realizować swą politykę w roku 1937 doprowadzając ją ostatecznie, w rok później, do sukcesu. Nie było to jednak łatwym przedsięwzięciem.

Z jednej strony w Austrii partia nazistowska zaczęła zdobywać szerokie poparcie wśród społeczeństwa, jednak od samego początku był zwalczana przez rząd państwowy. Zaczęło się to zmieniać wraz z sukcesami Hitlera na arenie międzynarodowej. Odzyskanie okręgu Saary oraz remilitaryzacja Nadrenii przebiegły bez większych trudności, ze strony Zachodu. Wydarzenia te przekonały przywódcę nazistowskich Niemiec, że może teraz prowadzić ostrzejszą politykę względem anschlussu.

12 lutego 1938 roku Hitler spotkał się z premierem Austrii - Schuschnigiem. Zażądał od niego zmiany polityki wobec nazistowskich działaczy oraz amnestię dla tych, których uwięziono. Co więcej, domagał się także aby ministrem spraw wewnętrznych został Arthur Seyss-Inquart, a ministrem wojny - Edmund Glaise-Horstenau, obaj będący zwolennikami nazistów. Premier, któremu Hitler otwarcie zagroził wybuchem wojny, zgodził się na wszystkie przedstawione mu warunki. Dało to razem solidny grunt pod ostateczne rozwiązanie problemu przyłączenia Austrii do Niemiec.

Widząc, że nie jest możliwe w całkowicie pokojowy sposób przejęcie władzy przez nazistów, Hitler nakazał swym wojskom realizację planu „Otto”, czyli wkroczenia na terytorium austriackie. Jednocześnie zażądał aby nowym kanclerzem Austrii został wspomniany już wcześniej Arthur Seyss-Inquart. Tym samym „Anschluss Austrii” stał się faktem, a 13 marca 1938 został on potwierdzony odpowiednią ustawą. Nowe tereny wcielono do Rzeszy jako tzw. Marchię Wschodnią.Leżało to w sprzeczności z koncepcją austriackich nazistów, którzy mimo wszystko liczyli na pewną formę niezależności swego państwa, a nie całkowite wchłonięcie. Referendum z 10 kwietnia 1938 wykazało około 99% poparcie obywateli austriackich dla zrealizowanego planu.

Ogromne wzmocnienie nazistowskich Niemiec, które było oznaką nadchodzących wydarzeń, obyły się jednak bez większego sprzeciwu ze strony innych mocarstw. Były one zaniepokojone, po części nawet niezadowolone, ale ograniczyły się tylko do not protestacyjnych, albo do poruszenia tematu na forum Ligi Narodów. Hitler triumfował w pełni, co pozwoliło wierzyć, że po akceptacji takich wydarzę nic nie stoi mu na przeszkodzie do realizacji dalszych - nadal bardzo ambitnych planów.