Elżbieta I Tudor - biografia, życiorys

Elżbieta I Tudor przyszła na świat 7 września 1533 roku w Greenwich – jako córka Henryka VIII Tudora, króla Irlandii i Anglii oraz jego drugiej żony, Anny Boleyn – i zmarła 24 marca 1603 roku w Richmond. Przez pierwsze trzy lata życia miała pod dostatkiem wszystkiego, była prawomocnie następczynią tronu. W roku 1536 jej matka, Anna Boleyn, została bezpodstawnie oskarżona o cudzołóstwo i uprawianie czarów, po czym skazana na śmierć przez ścięcie głowy.

Umożliwiło ojcowi Elżbiety ponowny ślub – tym razem z damą dworu Anny Boleyn, Jane Seymour, i jednocześnie zapoczątkowało oczekiwanie na męskiego potomka. Henryk VIII miał potem jeszcze kilka żon, z których ostatnią była Katarzyna Parr. Elżbieta nie utrzymywała z królem bliższych relacji.

Elżbieta została pozbawiona praw do tronu, żyła na uboczu pod opieką Katarzyny Champernowne, swojej późniejszej przyjaciółki. Katarzyna Parr – ostatnia z wielu żon Tudora – przyczyniła się do pogodzenia Elżbiety z ojcem, Henrykiem VIII. W efekcie podpisano w roku 1544 Akt Sukcesyjny, na mocy którego Elżbieta została włączona do linii dziedziczącej tron po śmierci ojca. Po śmierci Tudora Elżbietą zaopiekowała się Katarzyna z nowym mężem, Tomaszem...