Homer „Odyseja” - opowiadanie o przygodzie Odyseusza w drodze do Itaki

Odyseusz wraz ze swoją załogą właśnie uszli cało ze spotkania z cyklopem, gdy już czekała na nich kolejna, tym razem morska przygoda.

Statek zbliżał się do miejsca, które miało bardzo złą sławę – żeglarze przepadali tam bez wieści. Znajdowała się tam, pośród bezkresnego morza, wyspa, która była domem istot zwanych syrenami. Odyseusz wiedział, że stworzenia te są hybrydami, czyli stworami będącymi połączeniem dwóch różnych gatunków. Syreny miały tułów ptaka, głowę zaś kobiety. Wabiły mężczyzn swoim śpiewem, który sprawiał, że tracili oni zmysły i podążali za syrenami na ich wyspę i tam dopełniali żywota.

Odyseusz działał według planu, który miał ocalić podróżników przed tymi krwiożerczymi istotami. Rozkazał wszystkim z załogi pozalepiać uszy szczelnie woskiem tak, aby żaden dźwięk syreniego śpiewu nie zwabił ich do wyjścia na ląd. Dla siebie zaś pomyślał o innym rozwiązaniu.
- Drodzy druhowie, kiedy już wasze uszy będą należycie przygotowane do spotkania z syrenami, weźmiecie bardzo mocne liny i przywiążecie mnie do masztu, tak starannie, jak tylko potraficie.
- Dlaczego Odysie, nie zrobisz tego samego, co nam zaleciłeś? Dlaczego nie zalepisz sobie uszu woskiem? – spytał...