Charakterystyka porównawcza Romea i Julii - William Szekspir „Romeo i Julia”
JUŻ 9902 WYPRACOWANIA W BAZIE!
- 4914 wypracowanie - Język polski
- 1594 wypracowanie - WOS
- 2021 wypracowanie - Historia
- 787 wypracowanie - Religia
- 528 wypracowanie - Język angielski
- 58 wypracowanie - Język niemiecki
Dwoje nastolatków to główni bohaterowie dramatu Williama Szekspira pt. „Romeo i Julia”. Młodzi kochankowie stanowili jedną z najpiękniejszych par miłosnych w historii literatury, a cechy charakteru, jakimi się wykazywali, bezspornie przyczyniły się do tragicznego w skutkach obrotu spraw.
Romeo jest młodzieńcem szesnastoletnim, który dopiero wkracza w dorosłe życie i poznaje zasady nim kierujące. Jest bardzo kochliwy i zdeterminowany, aby osiągać to, co sobie zamierzył. Wstępnie jego uczucia są afektowane – Romeo uwielbia opowiadać o swojej miłości do Rozaliny, roztkliwiać się nad swoim położeniem i analizować trawiące go zakochanie. Wykorzystuje każdą szansę, aby tylko zobaczyć swoją ukochaną.
Los sprawia jednak, że w miejscu, do którego przybył, aby spotkać się z Rozaliną poznaje Julię i dopiero wtedy poznaje, czym jest prawdziwa miłość. Jego uczucia stają się bardziej dojrzałe i wysublimowane, chociaż Romeo nadal pozostaje narwanym młodzieńcem.
Targają nim sprzeczne emocje. Z jednej strony próbuje nie splamić honoru własnego rodu, z drugiej stara się nie zawieść Julii, która pochodzi z rodziny zwaśnionej z jego krewnymi. Romeo miota się między pozytywnymi i negatywnymi emocjami. Raz cierpi z powodu nieodwzajemnionej miłości do Rozaliny, później popada w euforię, kiedy dowiaduje się, że uczucie żywione do Julii ma szansę na spełnienie, później popada w czarną rozpacz, zdając sobie sprawę, iż konflikt rodów Kapuletich i Montekich będzie znacząco utrudniał spotkania pary.
Uczucia chłopca są bardzo gwałtowne i zdają się pozostawać zawsze na bardzo wysokim poziomie emocji. Romeo wobec spraw, które stanowią dla niego największą wartość, a więc miłość i honor nie może pozostawać obojętny. Zawsze decyduje się na grę o najwyższą stawkę i podejmuje stuprocentowe ryzyko. Wahanie, niezdecydowanie, zwlekanie to emocje, z którymi czuje się bardzo źle. Tak było, kiedy chciał uniknąć walki z Tybaltem, który był krewnym Julii. Wiedział, że śmierć krewnego bardzo zaboli jego młodą żonę, jednak nie mógł sprzeniewierzyć się zasadom panującym w jego rodzie. Koniec końców zabija przeciwnika, jednak w pojedynku ginie także najlepszy przyjaciel Romea – Merkucjo.
Chłopak jest zdolny do największych poświęceń dla miłości. W jednej chwili podejmuje decyzję o poślubieniu Julii, nie waha się także, kiedy przychodzi mu popełnić samobójstwo po wiadomości, że jego ukochana nie żyje.
Julię natomiast poznajemy w wieku zaledwie czternastu lat, zdajemy sobie więc sprawę, iż dziecko, jakim jest w istocie, niewiele może wiedzieć o miłości. Jednak kiedy spotyka Romea, cały świat uczuć staje przed nią otworem. Miłość przesłania jej całą dotychczasową rzeczywistość i z dziewczynki Julia zmienia się w kobietę.
Przed poznaniem Romea była Julia posłuszna swoim rodzicom i chętnie spełniała ich życzenia. Nie sprzeciwiała się woli ojca ani matki, gdyż nie widziała takiego powodu. Jednak w obliczu miłości, na którą nie chcą zgodzić się jej rodzice, z uległej córeczki staje się pewną swojego zdania, zdeterminowaną młodą osobą.
Jednak Julia także przeżywa rozterki dotyczące tego problemu, z którym zmaga się Romeo. Dziewczyna nie chce zhańbić swojego rodu i zastanawia się, czy aby na pewno postępuje właściwie spotykając się z przedstawicielem rodu Montekich. Jednak wobec siły uczucia, które żywi do Romea wszelkie konwenanse i rodowe niesnaski odsuwają się na dalszy plan, a głównym celem Julii jest połączenie się z ukochanym poprzez ślub, gdyż ceremonia zawarcia związku małżeńskiego jest dla niej bardzo ważna.
Podobnie jak Romeo, jest w stanie wykroczyć poza granice moralności i uciec się do kłamstwa bądź oszustwa, jednak czyny te mogą być usprawiedliwione przez miłość, dla której były dokonywane. Podobnie jak ukochany, nie waha się popełnić samobójstwa, by móc spotkać Romea w zaświatach.
Młodzi kochankowie różnią się pewnymi cechami charakteru, jednak w dramacie widać przede wszystkim łączące ich podobieństwa, które wypływają z żywionego do siebie nawzajem uczucia, które popycha ich do określonych postaw i zachowań.
Podobne wypracowania do Charakterystyka porównawcza Romea i Julii - William Szekspir „Romeo i Julia”
- Albert Camus „Dżuma” - opracowanie utworu
- Fiodor Dostojewski „Zbrodnia i kara” - opracowanie powieści
- Fiodor Dostojewski „Zbrodnia i kara” - bohaterowie, Charakterystyka
- Horacy „Do Deliusza” - analiza i interpretacja utworu
- Horacy „Do mecenasa” - analiza i interpretacja utworu
- Jonathan Swift „Podróże Guliwera” - opracowanie powieści
- „Legenda o świętym Aleksym” - opracowanie utworu
- Adam Mickiewicz „Dziady cz. III” - bohaterowie. Charakterystyka
- „Pieśń o Rolandzie” - bohaterowie. Charakterystyka
- Jak napisać recenzję? - reprezentatywny przykład recenzji dowolnej książki
- Charakterystyka porównawcza Danusi i Jagienki - Henryk Sienkiewicz „Krzyżacy”
- Charakterystyka porównawcza Makbeta i Lady Makbet - William Szekspir „Makbet”
- Charakterystyka porównawcza Orgona i Tartuffe'a - Molier „Świętoszek”
- Charakterystyka porównawcza Jacka Soplicy i Księdza Robaka - Adam Mickiewicz „Pan Tadeusz”
- Motyw syna marnotrawnego w literaturze różnych epok - rozwiń temat
- Motyw maski w literaturze różnych epok - rozwiń temat
- Motyw zemsty w literaturze rożnych epok - rozwiń temat
- Motyw utopii w literaturze różnych epok - rozwiń temat
- Aleksander Kamiński „Kamienie na szaniec” - Akcja pod Arsenałem - opis sytuacji
- Adam Mickiewicz „Pan Tadeusz” - polowanie na niedźwiedzia - opis sytuacji