Na stronie używamy cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich wykorzystywanie. Szczegóły znajdziesz w Polityce Prywatności.
unikalne i sprawdzone wypracowania

Tadeusz Borowski „Ludzie, którzy szli” - interpretacja opowiadania

Miejscem akcji opowiadania Tadeusza Borowskiego ,,Ludzie, którzy szli” jest obóz koncentracyjny, bohaterami natomiast są więźniowie. Można ich podzielić na dwie grupy. 

Pierwszy to więźniowie, można by powiedzieć, uprzywilejowani, wykonujący lżejsze prace, mający układy ze strażnikami, potrafiący ,,załatwić” różne rzeczy i sprawy w obozie. Drugi obóz to więźniowie przebywający za płotem z drutu, którzy takich znajomości i kontaktów nie posiadali, żyli na skraju wyczerpania z głodu, mrozu, niewyspania i pracy ponad siły. Co gorsza, więźniowie ci nie zdawali sobie sprawy ze swego położenia, cały czas żyli w przeświadczeniu, iż ci ,,drudzy” więźniowie mają gorzej, że to nie ich czeka śmierć. 

Więźniowie, którzy budowali boisko do piłki nożnej doskonale zdawali sobie sprawę, jak wygląda sytuacja współwięźniów, widzieli oni bowiem z dachu budynku, na którym pracowali, krematoria i dymiące się kominy, wiedzieli, że unoszący się w powietrzu dym pochodzi z ludzkich ciał i że gdyby nie ich umiejętność odnalezienia się w obozowej rzeczywistości, czekaliby wraz  z nimi w kolejce do krematorium. 

Borowski poprzez postać Tadeusza i towarzyszących mu więźniów chce przekazać prawdę o obozowej rzeczywistości, w której, podobnie jak w życiu, zwyciężą najsilniejsi i najbardziej cwani. Poza tym opowiadanie pokazuje, iż chcąc przetrwać, należało przyjąć i zaakceptować warunki narzucone przez Niemców, próbować się dopasować, co często wiązało się z wyzbyciem zasad moralnych i etycznych, z pewnym uprzedmiotowieniem drugiego człowieka. Niestety tylko dzięki takiej postawie można było przeżyć w obozie. 

Borowski często był krytykowany za odczłowieczanie swoich postaci, pozbawianie ich humanitarnych wartości, za postawę pełną cynizmu, obojętności czy braku poszanowania dla tragedii, które miały miejsce w obozach. To wszystko wynikało z przyjętego przez pisarza sposobu narracji, opierającego się na opisywaniu bohatera poprzez jego zachowanie i wypowiedzi. Borowski zrezygnował z opisu przeżyć wewnętrznych swoich bohaterów, co spowodowało, iż jego relacja była bardzo surowa w odbiorze, wręcz beznamiętna.

Opowiadanie ,,Ludzie, którzy szli” stanowi zapis sytuacji, w których brali udział więźniowie niemal każdego dnia, stanowi także opis odczuć więźniów w stosunku do współtowarzyszy niedoli. Podczas tak prozaicznej czynności, jak gra w piłkę nożną, Tadeusz uświadamia sobie, że widziani przed chwilą ludzie prawdopodobnie już nie żyją, uświadamia więc sobie kruchość swojego życia i beznadziejność sytuacji, w której się znajduje. 

Podobne wypracowania do Tadeusz Borowski „Ludzie, którzy szli” - interpretacja opowiadania