Rafał Wojaczek - ogólna charakterystyka twórczości

Rafał Wojaczek urodził się w 1945 roku w Mikołowie, tam też spędził dzieciństwo. Następnie bardzo krótko studiował filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Kiedy zrezygnował ze studiów przeniósł się do Wrocławia, gdzie prowadził żywot artysty – tułacza. Często upijał się do nieprzytomności bawiąc w klubach literackich, miewał zatargi z policją. 

Oprócz paru prób prozatorskich, skupiał się głównie na pisaniu wierszy. Jego debiut poetycki przypada na rok 1965, kiedy to w miesięczniku „Poezja” ukazały się jego wiersze. Debiut przypada na rok 1969, kiedy wydaje tom „Sezon”, znakomicie przyjęty przez krytykę. Kiedy przebywał we Wrocławiu, coraz bardziej pogrążał się w alkoholizmie, miewał też stany depresyjne, przez pewien czas przebywał nawet w szpitalu psychiatrycznym. Na rok przed śmiercią poeta wydał drugi tom poezji, zatytułowany „Inna bajka”. Wojaczek zginął śmiercią samobójczą w 1971 roku. 

Żywot poety – tułacza, niespokojnego i wrażliwego ducha, bez wątpienia znalazł odbicie w twórczości poety, który poruszał głównie tematy związane ze śmiercią, miłością i kobiecością. Podmiot liryczny jego wierszy często jest...