Witold Gombrowicz „Ferdydurke” - charakterystyka uczniów

Proza Gombrowicza powstała w pierwszej połowie XX wieku. Jego książki zrewidowały podejście do literatury i do dziś są materiałem chętnie interpretowanym nie tylko przez środowisko krytyków literackich. Najsłynniejszą powieścią Gombrowicza jest „Ferdydurke”. Cała powieść jest zagadkowa i niewyjaśniona tak jak jej tytuł. Autor nigdy nie wytłumaczył znaczenia tytułu ani pochodzenia tego słowa, a najbardziej trafną interpretacją wydaje się przekonanie, że znaczenie tytułu ujawnia się właśnie w braku jakiegokolwiek znaczenia. 

Wśród parabolicznych opowieści Gombrowicz kreuje bardzo interesujące sylwetki bohaterów. Akcja na początku ma miejsce w szkole - tutaj trafia Józio, który zaledwie kilka stron wcześniej miał trzydzieści lat. W szkole liczy sobie szesnaście lat; umieszczony w ławie obok innych uczniów, nie stara się nawet zbliżyć do nich. Jednak jest trafnym obserwatorem sytuacji, która ma miejsce w szkolnych wnętrzach. 

Jedną z ważnych osób jest Miętus. Jest uczniem w szkole, do której trafia Józio w wieku trzydziestu lat. W tej samej szkole profesor Pimpko prowadza proces „upupiania”. Miętus jest jedną z postaci walczących z ideologią szkoły. Nie poddaje się naciskom, nie udaje niewinnego chłopięcia. Swoją dorosłość manifestuje poprzez wypisywanie wulgarnych rzeczy na drzewach, używanie wulgaryzmów oraz niechęci do ideałów. Miętus wyzywa Syfona na pojedynek na miny, który wygrywa, albowiem gwałci przez uszy, jednocześnie uświadamiając klasowego kolegę. Jego największym marzeniem jest ucieczka ze szkoły, która ogranicza jego indywidualność. W Miętusie zderzają się dwa charaktery; z jednej strony to wulgarny zwolennik rozwiązłości seksualnej, z drugiej - jest człowiekiem, który poszukuje prawdy, piękna i wolności.

Kolejnym uczniem jest Pylaszkiewicz (Syfon) - uczeń zawsze przygotowany, pilny i zdyscyplinowany. Jego zachowanie jest zgodne z linią narzucaną przez profesora Pimpkę - Syfon pełni rolę przywódcy „chłopiąt”, broni niewinności i cnót młodzieńczych. Przez kolegów zostaje brutalnie „zgwałcony przez uszy” - brutalnie uświadomiony, traci niewinność.   

Klasowym kolegą Józia zostaje Kopyrda, który - jako jedyny z całej rzeszy chłopców - wydaje się normalny i przeciętny bohaterowi.