Księga Koheleta - Rozważania nad sensem życia zawarte w Księdze Koheleta - streszczenie, opracowanie

Gdyby życie nie było darem od Boga, nie miałoby żadnego sensu ani znaczenia. Bowiem wszystko, każda rzecz pod słońcem to marność. Najprostsza na świecie filozofia życiowa zawarta jest - paradoksalnie - w jednym z najważniejszych pism wielkiej religii świata. Kohelet uczy o tym, co liczy się naprawdę i jak należy poukładać priorytety własnego życia, by żyć szczęśliwie, a po życiu doczesnym zaznać szczęścia wiekuistego. Jakich to mądrości możemy nabyć z Księgi Mądrości?

Kim był Kohelet? Tego nie wiemy i nigdy nie poznamy odpowiedzi na to pytanie. Ktoś mądry i doświadczony spisał swoje własne doświadczenie w formie chaotycznego ciągu myśli. Oparł całość o silną wiarę w Boga. Dla nadania większego posłuchu, nie umieścił własnego imienia, ale zamieścił aluzję do najmądrzejszego z władców - króla Salomona. Niezależnie od tego, kto napisał tę księgę, to nie autor i tytuł wzbudzają największe zainteresowanie. Warto spojrzeć nieco głębiej w treść, przyjrzeć się, jak brzmią rozważania nad sensem istnienia.

Jeśli księga, zwana dziś Księgą Koheleta, nigdy nie doczekała się korekty, autor był naprawdę doskonałym pisarzem. Jeśli pracował nad nią korektor, był on prawdziwym partaczem. Jest to bowiem zbiór luźno powiązanych tekstów, które łączą tylko dwa aspekty: wiara w Boga oraz  tonacja rezygnacyjna. Dzieło to zasługuje na najwyższe uznanie pod względem konstrukcji. I rzeczywiście, na co wskazuje choćby jej tytuł. Kohelet nie jest bowiem imieniem konkretnej osoby, a raczej funkcją pełnioną w społeczeństwie.

„Marność nad marnościami i wszystko marność” - powiada Kohelet. Cóż za anafora! Marność - oto prawdziwa wartość wszystkiego, prawdziwa waluta wszystkich czasów. Życie jest pasmem wydarzeń, które się dzieją, albo które wywołujemy. Życie się zaczyna, a skoro się zaczęło, musi się też skończyć. Nasze życie składa się z odpoczynku i pracy, radości i smutków, przyjemności i krzywd, zysków i strat. Nie jest ani gorsze, ani lepsze. Jest inne. Nie jest bardziej przykre od życia sąsiada.

Życie dla sławy, chwały, zysków i skarbów jest również marnością. Życie ma swój tryb i swoje wymagania. Biegnie jak strumień - nie za szybko, nie za wolno. „Wszystko ma swój czas” - stwierdza autor. Nie można niczego zmienić. Nie można zrobić czegoś dwa razy szybciej, jeśli to niewykonalne. A jeśli się udało, to znaczy, że było to zawsze wykonalne, tylko na przykład lenistwo nie pozwalało zrobić tego do tej pory.

Życie ma sens tylko wówczas, gdy pojmie się, że to, co nie jest w człowieku, jest marnością. Bóg rozlicza z dobra. Nieważne, jak skutecznie ukrywasz popełnione zło - Bóg je widzi. Żyj tak, jak Bóg chce tego dla Ciebie, nie goń za tym, co niewarte pogoni, nie idź tam, gdzie iść nie warto. Jedz, gdyś głodny i śpij, gdyś zmęczony. Rób to, co wiedzą tylko najmądrzejsi, ci, którzy już przeżyli swoje życie. I w myśl mistrza Zen:
„Nie robić niczego, co złe,
Robić wszystko, co dobre.
Starannie oczyścić serce.
Oto nauka buddów”.