Homer „Odyseja” - archetyp wędrowca na przykładzie „Odysei”. Opracowanie

Podróżnik, wędrowiec, pielgrzym, tułacz - można spierać się, które z określeń najtrafniej opisuje głównego bohatera eposu homeryckiego pt. „Odyseja”. Dwa pierwsze określenia kładą nacisk na motyw wędrówki, słowo „pielgrzym” kojarzy się z dążeniem do jakiegoś świętego lub doniosłego celu. Tułaczem natomiast jest człowiek, który podróżuje niekoniecznie z własnej woli i którego wyroki losu zmusiły do pozostawania w drodze.

Istotnie, podróż Odysa do domu trwałaby o wiele krócej, gdyby nie bogowie, boginie i nimfy. Na czoło wysuwa się Posejdon, który z gniewu wywoływał burze morskie skutecznie oddalające podróżnika od Itaki. Niemały wpływ miał także Zeus, piorunami zatapiający statki Odysa. Także Kalipso i Kirke zatrzymały Ulissesa na swoich wyspach w sumie przez kilka lat.

Przychylna podróżnikowi była jednak Atena. Ona wspierała Telemacha (syna Odysa) w poszukiwaniach ojca, a także w kluczowych momentach pomagała swemu ulubieńcowi, maskując go tak, by nie został rozpoznany. Zesłała także pijackie szaleństwo na jego wrogów.

Odyseusz przemierzał rozmaite krainy, zapoznając się z różnymi stworzeniami (cyklop), wpadając w sidła kobiet (Kalipso),...