Na stronie używamy cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich wykorzystywanie. Szczegóły znajdziesz w Polityce Prywatności.
unikalne i sprawdzone wypracowania

Jan Brzechwa „Akademia Pana Kleksa” - charakterystyka Pana Kleksa

Ambroży Kleks, tytułowy bohater powieści Jana Brzechwy, to postać baśniowa. Ekstrawagancki wychowawca i eksperymentator prowadzi najbardziej niezwykłą akademię pod słońcem. Uczy w niej przedziwnych umiejętności i stosuje niespotykane w szkołach metody. Wszystko, co wiąże się z Panem Kleksem i jego akademią, jest fantastyczne i nadzwyczajne.

Już sam wygląd Pana Kleksa świadczy o jego ekstrawagancji. Jest to człowiek średniego wzrostu, o bujnym zaroście. Długi wąs w pomarańczowym kolorze i bujna czarna broda zasłaniają znaczną część twarzy profesora. Mimo to można na niej dojrzeć wiele żółtych i czerwonych piegów, które zdaniem ich posiadacza: „(...) znakomicie działają na rozum i chronią przed katarem”. Na dużym i ruchliwym nosie osadzone ma spore binokle. Srebrne oprawki szkieł trzymają się na nosie w jakiś tajemniczy sposób, ponieważ nie mają uchwytów wsuwanych za uszy. Zarówno ruchliwy nos, jak i przenikliwe spojrzenie pozwalają Panu Kleksowi dojrzeć i wyczuć więcej, niż widać na pierwszy rzut oka; czasem przenika myśli lub naturę innych ludzi.

Cała postać Pana Kleksa jest niezwykle kolorowa. Oprócz pomarańczowych wąsów i czarnej brody ma na głowie wielobarwną czuprynę. Ale nie tylko jego włosy mienią się wszystkimi kolorami tęczy. Także jego ubiór stanowi prawdziwą feerię barw. Pan Kleks nosi długi i obcisły surdut, którego kolor przypomina czekoladę albo ciemnoczerwone buraczki. Jak całe jego ubranie, jest nieco za duży. Do zby długiego surduta Pan Kleks zakłada za szerokie spodnie i za dużą jaskrawożółtą kamizelkę. Kamizelka, która wydaje się być zrobiona z samych tylko kieszeni, zapinana jest na szklane guziki. Pod szyją niezwykłego profesora znajduje się biały kołnierzyk i imponujących rozmiarów kokarda.

O szczególnym charakterze stroju Pana Kleksa stanowi nadzwyczajna ilość kieszeni. Jedna z nich znajdująca się w tylnej części surduta przeznaczona jest wyłącznie dla szpaka Mateusza, osobliwego i niezwykle mądrego towarzysza profesora. Kieszenie Pana Kleksa nie mają dna, można więc pomieścić w nich nieograniczoną ilość przedmiotów. Pan Kleks nosi w nich na przykład płomyki świec.

Jednak najbardziej niezwykłe są umiejętności Pana Kleksa i jego nieograniczona pamięć. Potrafi on na przykład stać się niewidzialnym albo latać w powietrzu. Czasem, kiedy chce obejrzeć coś odległego albo znaleźć jakąś zgubę, wysyła swoje oko „na oględziny”. Pan Kleks zajmuje się między innymi leczeniem chorych przedmiotów, potrafi też zmniejszać i powiększać wszystkie rzeczy. Sam przygotowuje dla swoich uczniów niezwykłe potrawy z kolorowych szkiełek. Przed Panem Kleksem bardzo trudno coś ukryć, ponieważ jest przenikliwy i spostrzegawczy. Potrafi też wyjaśniać znaczenie snów. W swojej akademii naucza takich umiejętności jak – na przykład – przędzenie liter, na szczególną uwagę zasługuje też „królowa nauk” czyli kleksografia.

Pan Kleks ma również osobliwe zwyczaje. Zjada bardzo duże ilości pigułek na porost włosów. Specyfik ten popija dziwnym zielonym płynem. Nauczyciel tej fantastycznej akademii nieustannie jest w ruchu, ma całe mnóstwo zajęć, które go pochłaniają, ale zawsze znajduje czas dla swoich uczniów, o których bardzo się troszczy.

Podobne wypracowania do Jan Brzechwa „Akademia Pana Kleksa” - charakterystyka Pana Kleksa