Na stronie używamy cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich wykorzystywanie. Szczegóły znajdziesz w Polityce Prywatności.
unikalne i sprawdzone wypracowania

Aleksander Puszkin „Eugeniusz Oniegin” - interpretacja dzieła

Aleksander Puszkin jest jednym z najwybitniejszych pisarzy rosyjskich. Po ukończeniu edukacji dołączył się do grup poetyckich. Początkowo pisał śmiałe wiersze poetyckie, aby w późniejszym okresie tworzyć dłuższe formy literackie. Poeta, dramaturg i prozaik, który jest uważany za twórcę rosyjskiego języka literackiego. Jego zasługi dla literatury rosyjskiej są porównywalne do zasług Adama Mickiewicza na gruncie polskim.

Puszkin jest jednym z najwybitniejszych przedstawicieli rosyjskiego romantyzmu. Znana jest przyjaźń Puszkina z Mickiewiczem, wymiana korespondencji. Warto zwrócić uwagę, że Aleksander Puszkin umarł śmiercią iście romantyczną – w wyniku ran odniesionych podczas pojedynku, który odbywał się z powodu obrażenia honoru jego żony.

Utwór „Eugeniusz Oniegin” powstał na zesłaniu. Ten poemat dygresyjny powstawał ponad siedem lat (autor podaje dokładną liczbę dni, które poświęcił na napisanie dzieła). W całości został wydany w druku w 1833 roku. „Eugeniusz Oniegin” opowiada o losach tytułowego bohatera, który jest typowym przedstawicielem ówczesnej epoki. Oniegin to romantyk-indywidualista, młodzieniec pochodzący z bardzo biednej, ziemiańskiej rodziny, cierpiący na chorobę wieku.

Poprzez opowiedzenie losów Eugeniusza oraz jego charakterystykę, Puszkin dotyka wielu uniwersalnych problemów. Poeta pyta o mentalność i sytuację zaściankowej szlachty, porusza problemy społeczne, a także nawiązuje do sytuacji politycznej ówczesnej Rosji. Tytułowy bohater jest człowiekiem samotnym, niezdecydowanym i egoistycznym, ponadto ulega zgubnym wpływom kobiety, Tatiany Łariny.. Nie potrafi wyzbyć się cynizmu ani hipokryzji.

Poemat „Eugeniusz Oniegin” jest pisany specyficznym, niepowtarzalnym rodzajem strofy, tzw. „strofą onieginowską”. Nie udało się jej zachować w przekładach utworu na języki obce. Strofa „onieginowska”  jest zbudowana z czternastu wersów; po trzech czterowersach (napisanych jambem)  następuje jeden dwuwers, który ma charakter aforystyczny (czyli puentujący).

Podobne wypracowania do Aleksander Puszkin „Eugeniusz Oniegin” - interpretacja dzieła