Jan Kochanowski „Do Hanny” - interpretacja i analiza fraszki

Fraszka „Do Hanny” jest jedną z krótszych zawartych w Księgach Kochanowskiego. Wszystkie krótkie utwory poety zawierają celną puentę upodabniającą wierszyk do sentencji, bawią się ponadto słowami wykorzystując ich wielorakie znaczenia.

„Do Hanny” porusza częsty temat fraszek Kochanowskiego, mianowicie miłość. Poeta zwykle przedstawia to uczucie jako siłę niszczącą, która prowadzi do smutków i cierpień. Kobiety będące bohaterkami utworów przedstawiane są nierzadko jako istoty płoche, przewrotne, lubiące bawić się uczuciami mężczyzn.

Nie inaczej jest w omawianym wierszu. Podmiot liryczny zwraca się w apostrofie do ukochanej prosząc ją o uczucie. Wiemy, że zakochany ofiarował Hannie diamentowy pierścionek – nie są to więc przelewki, wnioskować można, że wiąże on z kobietą poważne plany. Być może jest to nawet pierścionek zaręczynowy.

Diament na palcu panny zestawiony jest z krzemieniem, który znajduje się w jej sercu. Twardość skały jest przyczyną troski podmiotu lirycznego. Kobieta bowiem nie wydaje się równie mocno zaangażowana w związek, jak on. Motywem przewodnim utworu jest kamień, którego znaczenie wykorzystywane jest przez Kochanowskiego na różne sposoby.

Kiedy dowiadujemy się, że panna także daje kawalerowi pierścień, co interpretować możemy jako wyraz wzajemności, on prosi ją, aby w jej sercu nastąpiła przemiana. Być może przewrotna kobieta wręczyła mężczyźnie pierścień tylko przez kaprys, może żartuje z niego chełpiąc się swoim powodzeniem u mężczyzn?

Każdy wers dystychu jest trzynastozgłoskowcem ze średniówką po siódmej sylabie. Występuje rym dokładny, żeński, sąsiadujący. Poeta zastosował apostrofę z wykrzyknieniem, by wzmocnić emocjonalny charakter prośby podmiotu lirycznego.