Literackie portrety kobiet - opracowanie zagadnienia

Kobiety od zawsze pełniły niezwykle ważną rolę w literaturze. Były przecież matkami, żonami i córkami. Każda z nich w swoim świecie pełniła inną rolę i była niezastąpiona.

Biblia często traktowana jest jako najważniejsza księga naszej kultury. Dlatego też uważam, że Ewa jest pierwszą postacią kobiecą, która wymaga uwagi. Została stworzona przez Boga, aby Adam nie był samotny. Miała być towarzyszką jego życia, kochanką i powiernicą. Jej zadaniem powinno być trwanie przy boku męża i wychowywanie mu dzieci. Jednak okazało się, że Ewa nie jest taka idealna. Skuszona przez węża zjadła jabłko z zakazanego drzewa a następnie poczęstowała nim Adama. Był to wielki grzech, ponieważ bóg zakazał zbliżania się do tego miejsca w ogrodzie. Za karę małżeństwo zostało wygnane a kolejni potomkowie skazani na grzech pierworodny. Do dziś Ewa, pierwsza kobieta funkcjonuje w kulturze i literaturze jako kusicielka.

Antygona to tytułowa bohaterka tragedii antycznej Sofoklesa. Znana jest przede wszystkim dzięki swojemu buntowi i nieposłuszeństwu wobec władzy. Dziewczyna pochowała swojego brata, mimo, iż władca Kreon zabronił jej tego. Jednak uważała ona, że bogowie chcieliby pogrzebu swojego sługi i dlatego wybrała właśnie taką drogę. Dla niej liczyły się przede wszystkim własne przekonania i wiara w ideały. Za swoją decyzję bohaterka przypłaciła życiem, nie chcąc czekać na śmierć, sama odebrała sobie życie. Do dziś jest symbolem buntu, ale chyba też wiary w własne przekonania i nieustępliwości.

Juliusz Słowacki napisał dramat zatytułowany „Balladyna”. Tytułowa bohaterka to zła i wyrachowana kobieta. Aby zdobyć władzę i bogatego męża, nie cofnęła się nawet przez zamordowaniem swojej siostry Aliny. Ogarnęła ją żądza posiadania i ciągle chciała mieć więcej.  Nie wahała się, gdy ktoś stawał na jej drodze, bez żadnych wątpliwości dokonywała kolejnych, strasznych zbrodni.  Bohaterka jest tragiczna, Słowacki ukazał jej psychikę i motywy działania.  Przedstawił kobietę inną, niż do tej pory różni artyści. Nie była ona przykładną żoną i dobrą córką. Wręcz przeciwnie, chciwa, niegodziwa i okrutna- taka była Balladyna. Za swoje postępowanie została ukarana, zginęła od porażenia piorunem. Poniosła więc konsekwencję swoich okropnych czynów.

Także i Izabela Łącka nie była do końca postacią pozytywną. Pochodziła ze sfery arystokratycznej i dbanie o wizerunek wypełniało jej cały świat. Nie zważała na uczucia innych, tylko na pokaz działała dobroczynnie. Spotkania charytatywne były wspaniałą okazją, aby spotkać się z bogaczami i istnieć na salonach. Można powiedzieć, że Izabela była fałszywa i sztuczna. Marzyła o wielkiej miłości, ale przede wszystkim liczyły się dla niej pieniądze, dlatego odrzucała zakochanego Wokulskiego.

Kobiety były różnie przedstawiane w literaturze, czasem jako wspaniałe postaci, czasem takie, które godne były potępienia. Jedno jest pewne, literatura bez kobiet nie miałaby racji bytu.