Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki - biografia, życiorys

Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki urodził się w roku 1962. Przyszedł na świat w Wólce Krowickiej, niewielkiej miejscowości obok Lubaczowa (województwo podkarpackie).

Swoje dzieciństwo spędził w pobliżu Przemyśla. Z racji tego, iż jest poetą współczesnym, młodym, o jego życiu prywatnym wiadomo naprawdę niewiele. Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Marii Skłodowskiej-Curie w Lublinie. Swoją poezję tworzył od wczesnych lat młodości. Dosyć szybko został doceniony przez krytyków oraz odbiorców. Jest laureatem wiele nagród literackich. Pierwszą z nich otrzymał w roku 1994. Było to odznaczenie im. Barbary Sadowskiej. Kolejne wyróżnienia to między innymi: Nagroda Niemiecko-Polskich  Dni Literatury w Dreźnie (1998), nagroda im. Kazimiery Iłłakowiczówny. Jednak do największych poetyckich sukcesów Tkaczyszyna należą niewątpliwie takie wyróżnienia jak: otrzymanie Nagrody Literackiej Gdynia i zdobycie Literackiej Nagrody Nike.

Pierwszy sukces zawdzięcza poeta swojemu tomikowi poezji „Dzieje rodzin polskich”. Wtedy to Tkaczyszyn został nominowany aż w dwóch kategoriach. Natomiast Literacką Nagrodę Nike otrzymał mężczyzna za tomik „Piosenka o zależnościach i uzależnieniach”. Było to w roku 2009.

Osobowość poety i jego twórczość odbijają się tak wielkim echem, iż kilkakrotnie był on nominowany do Paszportu Polityki. Są to nagrody przyznawane przez tygodnik „Polityka” twórcom w sześciu kategoriach, między innymi właśnie w kategorii literatury. Warto dodać, iż poezja artysty doczekała się nawet adaptacji scenicznej. Świadczy to o ogromnym talencie poety, ponieważ został on doceniony jako młody twórca. W roku 2007 łódzki „Teatr Napięcie” wystawił dla publiczności sztukę zatytułowaną „Przewodnik dla bezdomnych”. Przedstawienie powstało w oparciu o zbiorek Tkaczyszyna „Przewodnik dla bezdomnych niezależenie od miejsca zamieszkania”.

W swojej twórczości poeta łączy cechy ludowe oraz metafizyczne. Dużo uwagi poświęca problemom dnia codziennego prostych ludzi, pisze też jednak o chorobach, uwikłaniu w życie i poważnych sprawach egzystencjalnych. Do najważniejszych dzieł poety należą między innymi tomy: „Nenia i inne wiersze”, „Peregrynarz”, „Młodzieniec o wzorowych obyczajach”, „Kamień pełen pokarmu”, „Poezja jako miejsce na ziemi” oraz „Przewodnik dla bezdomnych bez względu na miejsce zamieszkania”.

Tkaczyszyn napisał także powieść zatytułowaną „Zaplecze”.